Sunday, April 29, 2007

 

ΕΠΑΝΗΛΘΑ,

....λίγο ζαλισμένη,πολύ κουρασμένη,κλπ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Για την απίθανη ανταπόκρισή σας,τη γλύκα, την πρακτική, την ηθική βοήθεια, τις μαντινάδες σας, το χιούμορ σας,τα χίλια δυο σας που έκαναν το κλάμα μου μετά από πολύ καιρό να είναι από συγκίνηση κι όχι από νεύρα- για τα συναισθήματα που μου προκαλέσατε όλοι εσείς ήθελα να γράψω, αλλά ακόμη δεν είναι αυτό το θέμα μου...
Εχει προκύψει κάτι άλλο που οπωσδήποτε πρέπει να μοιραστώ μαζί σας, αφού κατά βάση στη δική σας ανταπόκριση ανήκει:
Την Πέμπτη που μας πέρασε, κι ενώ μόλις είχα αρχίσει να αντέχω να μιλάω (ξέρετε "αα-γκου" ,"μα-μα" ,κλπ :Ρ) ήρθε και μού πήρε συνέντευξη δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας.
Γιώργος Κιούσης λέγεται ,και μου φάνηκε τίμιος, χωρίς να θέλει να εκμεταλλευτεί πολιτικά το γεγονός (κάτι που έτρεμα από όταν πρωτοεπικοινώνησε μαζί μου), γι αυτό άλλωστε και του μίλησα. Και,καλώς ή κακώς τον εμπιστεύομαι οτι θα γράψει αυτά που είπαμε....
Καταλαβαινετε ρε παιδια τι κάναμε-κάνατε;
Ενάμισι χρόνο έχω αυτό το μπλογκ και το διαβάζουν σχεδόν μόνο στα νοσοκομεία που πηγαινοέρχομαι επειδή εκεί το κοινοποιώ για πρόκληση - τόσο καιρό δεν είδα κανένα δημοσιογράφο να ενδιαφέρεται, παρ'όλο που είχα πάρει την πρωτοβουλία κι είχα αποταθεί σ'έναν του Βήματος. Τόσο καιρό, δε με είχε ζητήσει κανένας δημοσιογράφος,Παπανδρέου, Αντώναρος, κλπ...
Μα,όταν σαν αλυσιδωτή αντίδραση ήρθε το δικό σας ενδιαφέρον και η εκπληκτική ορμή των σχολίων σας..... η ιατρική ανευθυνότητα έγινε "νέο", η -ενιοτε- κυριολεκτικά θανατηφόρος γραφειοκρατία(θυμάστε τον Παναγιωτάκη Βασιλέλη απ τη Μυτιλήνη; ) έγινε "πολιτικό ζήτημα" !
Θέλω να πω οτι χάρη στη δυναμική σας ανακινήσαμε πράγματα στην ουσία τους σοβαρά. Ήδη, αν είδατε ένα σχολιο, μια κοπέλα με ευχαριστεί γιατι "από σπόντα", απ το μπλογκ μου, βρήκε κάποιον να αντιμετωπισει τους αφόρητους πόνους της μητέρας της (ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΑΛΓΗΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΠΟΝΟΥ!!! ).
Θέλω να πω οτι ΄χαρη στη δυναμική σας, αύριο, το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας θα ασχολείται με όλους αυτούς που για το τίποτα παίζουν με τις ζωές μας.
Παιδιά, είμαι αισιόδοξη για τη συνέχεια του θέματος...
Μακάρι να γίνουμε μπάλλα που θα πάρει και θα σηκώσει όλους τους ανάλγητους φακελλάκηδες, όλους τους ξεφτιλισμένους γραφειοκράτες που σκοτώνουν εμάς και τα παιδιά μας- τουλάχιστον στο θέμα της Υγείας ρε παιδιά,.....όχι ανοχή εκει.....
Θα δούμε τη Δευτέρα πώς θα μας τα πει η Ελευθεροτυπία- θα δείτε κι εσείς (ελπίζω με ακρίβεια!) το πως τα είπα εγώ στην Ελευθεροτυπία.

Comments:
\*.*/EIMAI TO PRWTO SXOLIO! No1!\*.*/
 
Και να σκεφτείς Αμαλία μου ότι όλα αυτά έγιναν μέσα σε λίγες ημέρες! Θρίαμβος, εύγε σε όλους! Μπλόγγερς-Γιατροί = 1-0
ΤΕΛΙΚΑ Η ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ!
Αναμένουμε τα ακόμα καλύτερα...
 
...ΔΡΙΜΥΤΕΡΗ!!! ;)
 
Πολύ χαίρομαι που επανήλθες δυνατή και αισιόδοξη και που το μικρό μου σχόλιο φαίνεται ότι επαληθεύτηκε. Δε χρειάζεται να μας ευχαριστείς, εμείς πρέπει να σε ευχαριστούμε.
 
καλησπερα Αμαλια μου,
πολυ χαιρομαι που εχουμε νεα σου, καλα εκανες ρε κοριτσακι μου και εδωσες συνεντευξη, ισως κατι να γινει εστω και μικρο οπως λες. Σου ευχομαι ολοψυχα ΟΛΑ να πανε καλα.προσεξε μη σου την πεσουν τιποτα Γιακουματοι, γιατι τοτε χασαμε παιχνιδι και μπαλα.
πολλα φιλακια και POWER
 
γειά σου αμαλία:)
ευχάριστα πολυ ευχάριστα αυτά πουγ γράφεις, και εννοώ για την ανοιχτη σχέση με το blog σου. Και για τα συναισθήματα που έχεις. όσο για τη συνέντευξη εμένα δεν μου λέει τίποτε, παρα μόνο κερδοφόρα και ψηφοφόρα ευκαιριολαγνεία. Η δύναμη δε βρισκεται στα επίκαιρα των εφημερίδων, (το έχουν χαμένο το παιχνίδι), αλλά σε όλα αυτα τα συνεχιζόμενα ποστς που εκφράζουνε την "αντίθεση". με αυτό το ανάξιο σχολιασμού σχόλιο μου και με οποια αναμετάδοση του κάνουμε όλοι όσοι αναμεταδίδουμε, είναι γιατί είμαστε μαζι σου μαζί.
 
Φιλάκια πολλά Αμαλάκι μου!!
 
Γεια σου Αμαλία μας!

Πολύ χάρηκα που επέστρεψες, όσο και για την (ευχάριστη ε?) τροπή που πήραν τα πράματα.

Χάρηκα πολύ που η ιστορία σου θα βγει παραέξω, πέρα από τα στενά για σένα όρια της μπλογκόσφαιρας.

Να σαι πάντα καλά, δεν έχω/μπορώ να πω κάτι καλύτερο, δεν είμαι καλός στα γραπτά...

Καλή δύναμη!

...και είμαι σίγουρος πως αργά η γρήγορα πως θα σε δούμε και στην tv... :-)
 
@looking_forward: Δεν είναι ποδοσφαιρικός αγώνας. Συμφέρον όλων (και των υγιώς σκεπτόμενων γιατρών) είναι να οικοδομηθεί ένα καλό δημόσιο σύστημα υγείας, που θα αποβάλλει τη σαπίλα από μέσα του.
 
Όοοοχι εγώ στην τι βιιιιι!
Η ιδέα οτι μπορούμε κάλλιστα να δείρουμε τον επόμενο ανεύθυνο ή φακελλάκια,ή επιτόπου να αναζητήσουμε το διευθυντή του, ή επιτόπου να φωνάξουμε τα κανάλια ή ακομη κι ένα δικηγόρο αν σηκώνει η κατάσταση -ΑΥΤΟ να γινει συνείδηση....
Ωρες ωρες αναπολώ μια σκηνή πριν 2-3 χρόνια στο Περού, οπότε καποιοι γιατροί,άλλοι περιμένοντας να "τα πάρουν", άλλοι "απλώς" από αδιαφορία, καθυστέρησαν να ασχοληθουν με ένα τραυματισμένο παιδάκι που τελικά πεθανε.Την επομένη, κατα τη διαδρομή της κηδειας, οι συγγενεις και φίλοι πέρασαν από το νοσοκομείο, κι αφού γκρέμισαν το μισό, ματοκύλισαν μια ντουζίνα γιατρους και μερικους τους έσυραν κλωτσηδόν να δουν την κηδεια.....
(Αυτός κοντεύει να γίνει ο πολιτισμός μου-λυπάμαι,αλλά πρέπει να το παραδεχτω οτι ώρες ώρες...)
 
Αμαλία να ξέρεις οτι δεν είμαστε όλοι οι γιατροί διεφθαρμένοι. Υπάρχουν και υγιώς σκεπτόμενοι γιατροί.

Να ξέρεις οτι μια μέρα, μέσα από την κατακραυγή του κόσμου και από τις προσπάθειες αυτών των γιατρών, θα οικοδομηθεί ένα σύστημα υγείας που δεν θα επιτρέψει άλλες "Αμαλίες".

Να είσαι σίγουρη γι'αυτό.
 
Καλημέρα Αμαλία!!!

Καιρός ήταν, να δούμε κάτι να κινείται!!
Στο χέρι μας είναι να μην το αφησουμε να είναι κάτι παροδικό, αλλά μια ποραγματική αλλαγή!
Αύριο μπορεί ένα δικό μας πρόσωπο να βρίσκεται σε μια παρόμοια θέση...

Καλό απόγευμα!
 
Μας χάρισες την ελπίδα, εκτός από τη δύναμη που αντλήσαμε από σένα. Να είσαι σίγουρη πως θα πολεμήσουμε πολύ ακόμα...για σένα και όλους όσους, μαθαίνουμε πως έχουν ανάγκη. Γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στη ΖΩΗ!
 
Αμαλία μου γλυκειά,
Σε περίμενα μέρες - όπως όλοι άλλωστε- να επιστρέψεις.... Όλες μου οι ευχές από καρδιάς καλή μου, να πάνε όλα καλά από 'δώ και 'μπρός. Μπράβο και πάλι μπράβο ρε ψυχή. ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ!!!!

Υ.Γ. Και θέλω να σου αφιερώσω - ελπίζω να μου το επιτρέπεις- και ένα γνωστό ποιήμα του Σεφέρη που τώρα που το ξαναδιαβάζω, νομίζω πως γράφτηκε για σένα...


Ἡ λυπημένη

Στὴν πέτρα τῆς ὑπομονῆς
κάθισες πρὸς τὸ βράδυ
μὲ τοῦ ματιοῦ σου τὸ μαυράδι
δείχνοντας πὼς πονεῖς·

κι εἶχες στὰ χείλια τὴ γραμμὴ
ποὺ εἶναι γυμνὴ καὶ τρέμει
σὰν ἡ ψυχὴ γίνεται ἀνέμη
καὶ δέουνται οἱ λυγμοί·

κι εἶχες στὸ νοῦ σου τὸ σκοπὸ
ποὺ ξεκινᾶ τὸ δάκρυ
κι ἤσουν κορμὶ ποὺ ἀπὸ τὴν ἄκρη
γυρίζει στὸν καρπό·

μὰ τῆς καρδιᾶς σου ὁ σπαραγμὸς
δὲ βόγκηξε κι ἐγίνη
τὸ νόημα ποὺ στὸν κόσμο δίνει
ἔναστρος οὐρανός.


-νά'σαι πάντα καλά!
 
IT'S ONE SMALL STEP FOR BLOGGERS, A HUGE LEAP FOR BLOGGING.

ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΥΠΟΠΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ (ΤΣΙΠΡΑΣ) ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΙΚΑ (FUNEL) ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑ-ΔΡΑΣΤΙΚΟΥ BLOGGING ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ

KEEP BLOGGING!
 
Γειά σου Αμαλία!
Το πρώτο βήμα έγινε, ελπίζουμε και σε επόμενα, τόσο για την δικιά σου ανακούφιση όσο και για να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα στην χώρα μας τουλάχιστον.

Αποδείχθηκε πως αν φωνάξουμε αρκετά, μας ακούν ή μας φοβούνται, ακόμα και από εδώ μέσα...
Εγώ πάντως, όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω, θεωρούμε πως αυτό ήταν μόνο η αρχη. Μην νιώθεις μόνη!
Και πάλι πολλές ευχές για ανάρρωση και ανακούφιση :-)

@looking forward: Bloggers - Σύστημα 1-0 :-)
 
ΜΠΡΑΒΟ!!

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΜΑΛΙΑ
 
This comment has been removed by the author.
 
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΜΠΛΟΓΚΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ

---ΚΑΤΑ Τ'ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΝ ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΛΕΞΗ ΑΠ' ΟΤΙ ΕΙΠΑΝ----
 
Hawkeye, το ξέρω πολύ καλά οτι όλοι οι γιατροί δεν είναι ίδιοι-το έχω γράψει και αναλυτικότατα σ'ένα από τα τελευταία ποστς μου (νομίζω το Σεπτέμβριο; )
Νεστορια, σ'ευχαριστώ πολύ- ο Σεφέρης είναι από τους Αγαπημένους
 
γεια σου αμαλια. Ειναι πραγματι ενα σημαντικο βημα η δημοσιοποιηση των εμπειριων σου μεσα απο μια εφημεριδα. Ελπιζω να γραφτουν ολα οπως τα ειπες και να μην γινει απλα για τα ματια του κοσμου. Ειμαι σιγουρος οτι θα αναφερθει και η διευθυνση του μπλογκ σου και αυτο σημαινει οτι θα διαβαστεις απο ακομα περισσοτερους ανθρωπους ειτε εχουν μπλογκ ειτε οχι.

Απο την ημερα που διαβασα το μπλογκ σου θεωρησα τεραστια μαγκια οτι τα χωνεις στους γιατρους που σου εκαναν μαλακια δινοντας κανονικα τα ονοματα τους και ξεμπροστιαζωντας τους ενω παραλληλα μιλας κι εσυ με ονοματεπωνυμο κι οχι ψευδωνυμα οπως πολλοι απο εμας. Ετσι τα κειμενα σου εχουν πολυ μεγαλυτερη αξια. Μεχρι τωρα ολοι μιλανε γενικα κι αοριστα. Επιτελους καποιος ειπε τα πραγματα με το ονομα τους. Καλη συνεχεια.
 
@looking_forward, Μπλόγγερς-Ε.Σ.Υ = 1-0
Πήραμε τη ρεβάνς...ας γκρεμίσουμε και την παράγκα
 
Να, λοιπόν, που μιά "άλλη μέρα" ξημέρωσε στη
"ΧΩΡΑ ΤΩΝ Θ(Α)ΥΜΑΤΩΝ"...
Καλή δύναμη,Αμαλία!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!! :-)))
 
Να, λοιπόν, που μιά "άλλη μέρα" ξημέρωσε στη
"ΧΩΡΑ ΤΩΝ Θ(Α)ΥΜΑΤΩΝ"...
Καλή δύναμη,Αμαλία!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!! :-)))
 
μπράβο βρε Αμαλία... δάκρυσα από χαρά αυτή την φορά - όχι μόνο από ανήμπορη οργή...

μπράβο κορίτσι μου...
 
(και να πω και κάτι άλλο, γιατί πάτησα το publish πολύ γρήγορα)

Να είσαι καλά γιά ό,τι έκανες... γιατί εσύ το έκανες, εμείς απλά το είπαμε παρακάτω...

μπράβο σου ξανά, και κουράγιο...
 
Χαίρομαι που επανέρχεσαι. Δεν ξέρω αν είναι νίκη, αλλά σίγουρα δόθηκε μία μεγάλη ώθηση στο να σκύψουν κάποτε πάνω σε καθημερινά προβλήματα. Η νίκη θα ήταν άλλη.
 
Αμαλία χαίρομαι που διαβάζω νέα σου και μάλιστα ευχάριστα νέα, χαίρομαι που θα ακουστείς ακόμα περισσότερο και πέρα από το blog σου και βέβαια ανυπομονώ να διαβάσω την συνέντευξή σου.
 
Αγαπητή μου Αμαλία,

Είμαι συγκλονισμένος από την περιπέτεια σου και σου έχω ήδη δηλώσει τον θαυμασμό μου στο πρόσωπό σου, την δύναμη σου και τον λόγο σου.

Θα ήθελα να είσαι πολύ προσεκτική με τα 15 λεπτά δημοσιότητας που σου αναλογούν και την μοναδική ευκαιρία που σου δίνεται. Οι δημοσιογράφοι θα σε ξεχάσουν ξαφνικά όπως σε ανακάλυψαν με την παραίτηση του επόμενου υπουργού ή την βύθιση του επόμενου πλοίου. Εσύ θα συνεχίσεις όμως να ζεις στην δική σου πραγματικότητα.

Φρόντισε να εξηγήσεις με επάρκεια την θέση στην οποία βρίσκεσαι και να πεις προτάσεις που εσύ ξέρεις για να αλλάξει επιτέλους αυτό το σύστημα. Ίσως έτσι ανάψεις το σπίρτο που θα φέρει την αλλαγή.

Θα μιλάς με την ψυχή μας και θα είσαι το στόμα όλων μας.

Καλό κουράγιο!
 
Όταν βλέπω τόση δύναμη μέσα σε έναν ανθρωπο λέω πως αξίζει να ζούμε... αρκεί να το βλέπουν και οι άλλοι και να το εκτιμούν. Ο ανθρωπος θέλει ανθρώπινη συμπεριφορά.

Το συστημα υγείας θέλει αλλαγές και στην Ελλάδα και αλλού (εδώ στο Κεμπεκ που βρίσκομαι) και βλέπω πολλές φορές πόσο δύσκολη είναι η πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη από τη μια και πόσο δύσκολο είναι να υπάρχουν αρκετοί γιατροί και νοσοκόμοι!

Απεχθάνομαι όταν βλέπ καποιους καθηγητές μου να είναι αδιάφοροι για τους ασθενείς, να μη λένε ούτε καλημέρα όταν μπαίνουν στο δωμάτιο, να μη συστήνονται, να μην εξηγούν. Ευτυχώς όμως τις περισσότερες φορές έχω δει ανθρώπους που νοιάζονται και με θεωρώ τυχερή.

Κράτα γερά κι ελπίζω από εδώ και στο εξής να πέφτεις σε ανθρώπους και όχι σε ζώα!

Τα φιλιά μου και ευελπιστώ σε πλήρη και γρήγορη ανάρρωση!
 
Φιλια μικρη.
Μωλις διαβασεις το post μου σκασε μου ενα χαμογελο,δεν θα το δω αλλα μπορει και να το νοιωσω.Φιλια
 
Είμαι καινούρια γιατρός, μόλις άρχισα να δουλεύω. Διάβασα σήμερα το blog σου και ανατρίχιασα. Ελπίζω να το διαβάσουν και άλλοι καινούριοι συνάδελφοι. Ή μάλλον θα έπρεπε να μας μοιράζουν το κείμενο σου στη σχολή, αντί να ακούμε τις αηδίες που οι περισσότεροι καθηγητές μας λένε...Μακάρι να μη γίνω ποτέ στη ζωή μου -ούτε για μια στιγμή- σαν αυτούς που καταγγέλεις. Συγχαρητήρια για τη δύναμή σου! Σου εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να συνεχίσεις!
 
Και σ'ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να τρομάξω και να σκεφτώ άλλη μια φορά τι δεν πρέπει ποτέ να κάνω.
 
ΑΜΑΛΙΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΡΙΑ!
ΑΜΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΕΣ!
ΑΜΑΛΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Δε θα τολμήσουν να παραποιήσουν τη συνέντευξη που τους έδωσες, ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

΄Ετσι κορίτσι μου, ΣΥΝΕΧΙΣΕ!
ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΟΟΟΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ!
 
Όλοι κοντά σου είμαστε, το νιώθεις έτσι δεν είναι; ακόμα κι αυτοί που δεν σχολιάζουμε. "Βγάλε συ μια φωνή..."
 
Ελπίζουμε να σε κάναμε να αισθανθείς έστω και λίγο όμορφα.
Να είσαι πάντα καλά.
Θα σε παρακολουθούμε όλοι ανελλιπως.
 
Αμαλίτσα μου καλως ήλθες και πάλι!
Κάνε υπομονή κουκλίτσα μου. Κάνε υπομονή και να δεις όλα θα γίνουν καλύτερα πια!
Περιμένω με αγωνία την Τετάρτη να διαβάσω την Ελευθεροτυπία και όλα όσα τους είπες όλους εκεί έξω.
Αν ο κος. ΓΟύτης δεν απαντήσει μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας θα αποφασίσουμε και ένας απο εμάς θα κάνει την κίνηση που πρέπει.
Κουράγιο και βάστα γερά. Όλων μας οι σκέψεις και οι προσευχές ειναι μαζί σου!
Κατερίνα
 
Καλή μου Αμαλία,
Συγχαρητήρια,Συγχαρητήρια σε όλους σας. Είναι σίγουρα μια γροθιά στο στομάχι τους..Θέλει όμως συνέχεια..Αγώνα και πέισμα..Έχω χάσει πατέρα, θείο και θεία και έχω ζήσει κάθε στιγμή που αναφέρεις..Δυστυχώς όμως στην παρόλα αυτά πολύ όμορφη Ελλάδα μας τα σημερινά νέα αύριο θα είναι χθεσινά.. Μακάρι να υπάρχει συνέχεια.. Κράτα την ενέργεια σου την χρειάζεσαι... Τιποτα δεν είναι ανίκητο και κανένας..ΤΟ ΖΟΥΣΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ.. Κάλη Ανάρωση Αμαλία μου..Έχεις τη δύναμη..Εχεις τα κότσια..Εχεις τη διάθεση.. Εχεις τη θέληση...ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΩΣΗ

Χάρης Βέροια
 
Μεγάλη η χαρά μας που μάθαμε νέα σου. Μόνο καλά νέα περιμένω να μαθαίνω απο εδώ και στο εξής. Εντάξει Αμαλία? Μην πεις ξανά ευχαριστώ. Όλοι εμεις πρέπει να σε ευχαριστούμε για τα μαθήματα ζωής που μας δίνεις. Να 'σαι καλά.
 
This comment has been removed by the author.
 
Δεν έχω κοιμηθεί όλο το βράδυ. Σε διάβαζα μέχρι αργά. Δεν ξέρω ποιά λόγια δικά μας θα μπορούσαν να βοηθήσουν -πέρα από τα αυτονόητα κουράγιο, καλή δύναμη κλπ. Η δύναμή σου είναι τόσο μεγάλη που τα κάνει όλα να φαίνονται ανεπαρκή.
Ολο το βράδυ σου έστελνα ευχές. Δεν ξέρω αν κι' αυτές κάνουν τίποτα.
Εσύ συνέχισε να μάχεσαι, να σκέφτεσαι, να γράφεις. Και να διδάσκεις δύναμη, ήθος και μαχητικότητα σε όλους εμάς που έχοντας αυτονόητο το δώρο της υγείας βαρυγκομούμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Σου βγάζω το καπέλο δυνατή μου Αμαλία!!!
 
Μπράβο κοριτσάκι μου, χίλια μπράβο και... εμείς ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Καλημέρες κούκλα μου :)
 
Προς glizz

Ο "κύριος" Γούτης φαίνεται ότι ήθελε μόνο να κάνει διαφήμιση του startpoint για να κονομήσει κλικς με χοντρές κουβέντες, σε μια κοπέλα που παλεύει κάθε μέρα με το χάρο.

Φαντάζεστε το Γιώργος Κιούση το δημοσιογράφο της ελευθεροτυπίας να τηλεφωνεί στην Αμαλία υποσχόμενος συνέντευξη, η Αμαλία να μας το ανακοινώνει όλο χαρά και μετά να τη γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και να μην απαντά στα τηλεφωνήματά της;

Όνειδος! Ευχή και κατάρα να πάθει ότι και η Αμαλία για να δούμε τότε αν ξανατολμήσει να κάνει τα ίδια. Θα πρέπει όλοι να κάνουμε τουλάχιστον "σαμποτάζ" στο site του.
 
Κορίτσι μου,

εσύ κατάφερες να τους "ξεκουνήσεις" με τα γραφόμενα σου, το κουράγιο σου, τη δύναμή σου, τον τσαμπουκά σου.

Συνέχισε έτσι Αμαλία :)
 
tsvetan,μπορεις σε παρακαλώ να μού εξηγήσεις τι εννοεείς με το σχόλιό σου;
 
γεια σου αμαλία και πάλι
γεια και σε όλες και όλους

το θέμα ΔΕΝ είναι η δημοσιευση στην ελευθεροτυπία, δεν βλεπω καμία νίκη παρα άλλη μια γνωστη κίνηση ευκαιριολαγνειας απο πλευράς μμε ,
το κεντρικό θέμα, η μεγάλη χαρά, είναι: η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΦΩΝΗ που δημοσιοποιείται
και
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ μας.
Δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρχει υψηλώτερο νόημα,
γιατί ολα τα ποστ, δειχνουν αυτά που τα μμε δεν μπορούν να είναι: πως εμείς οι "διπλανοί" είμαστε η στήριξη μας, και πως πράγματι υπάρχει αλληλεγγύη εναντίον στη διαφθορά απο τη κονόμα, και πως ανοιγόμαστε στην άδολη φωνή, είναι αγάπη είναι μοιρασμα και άνοιγμα προς όλους μας,
μα είναι χαρά!
αμαλία, είμαστε τυχεροί γιατί ουτε με το χρήμα ουτε με την εξουσία κατάφεραν να μας διαφθείρουν βαθειά μέσα μας.
δεν έχουμε παρα να συνεχίζουμε :)
φιλιά :)
 
Σορι που θα το πω, αλλά πιστεύω πως η ελευθεροτυπία ανέβαλε την δημοσίευση και την πήγε από Δευτέρα -> Τετάρτη για να μαθευτεί το νέο μέσα από το blog σου και να αυξηθούν οι πωλήσεις της, μιας και είδαν ότι το blog σου το διαβάζουμε πολλοί και θα σπεύσουμε να αγοράσουμε την εφημερίδα (άρα να περιμένουν λίγο ακόμα, γιατί μόλις χθες έγραψες το ποστ, να μαθευτεί το νέο). Ήδη εγώ πήρα σήμερα την εφημερίδα, μη γνωρίζοντας πως το ανέβαλαν για την Τετάρτη.

Και να σου πω και κάτι, εφόσον από χθες ήδη το ήξεραν ότι δε θα δημοσιευθεί στο φύλλο της Δευτέρας, γιατί δε στο είπαν χθες αλλά σήμερα? Μήπως για να αγοράσουμε την εφημερίδα οι περισσότεροι, πριν προλάβεις να μας ειδοποιήσεις? Βρώμικα παιχνίδια εκδοτών, όλα στο βωμό του χρήματος, όλα για την αύξηση του κέρδους.

Πέρα από αυτά, χαίρομαι που θα βγει και σε εφημερίδα η ιστορία σου, και ας την χρησιμοποιούν για κερδοσκοπία οι εκδοτές. Το σημαντικό είναι ότι πολλοί που αγοράζουν την εφημερίδα θα διαβάσουν και την ιστορία σου και θα μάθουν για σένα.

Καλή επιτυχία, πολλά φιλιά και καλή δύναμη Αμαλία.
 
μπαλα θα γινουμε, μπαλα που στη φορα της θα τα παρει ολα και θα τα σηκωσει.
στροβιλος, ανεμοστροβιλος.
 
Aμαλία, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα που διάβασα τα τελευταία νέα σου. Μπράβο και πάντα καλύτερα. Σου οφείλουμε πάρα πολλά.
 
Tsvetan μήπως είσαι γιατρός;
 
Τρέχω ν' αγοράσω την εφημερίδα.
Σε θαυμάζω!
 
Καλημέρα!!!Ελπίζω να μην αναλωθούν σε υπερβολές κλπ..σκέφτηκα μήπως στο βλογ σου επιτρέψεις και σε άλλους ανθρώπους με παρόμοιες εμπειρίες να γράψουν,φυσικά αφού μιλήσεις μαζί τους. Δεν έχουν όλοι το δικό σου κουράγιο και μπορεί έτσι να βρουν τρόπο να μιλήσουν.

Να είσαι καλά!!!!!
 
Δεν είδα εγκαίρως το post σου για να διαβάσω την Ελευθεροτυπία όμως χαίρομαι πολύ που η πρωτοβουλία μας είχε αποτέλεσμα... Και μέσα από εδώ θέλω να σε ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που μοιράστηκες στην ιστορία σου μαζί μας, που μας αφύπνησες και που μας έδωσες όχι μόνο στόχο αλλά και την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πως το on line παιχνιδάκι μας έχει την δύναμη , όταν το χειριστούμε σωστά να γίνει χρήσιμο και ουσιαστικό... Να είσαι πάντα δυνατή και για ότι χρειαστείς, εμείς, όλοι, είμαστε δίπλα σου.... Εύη
 
Μπράβο! Ξεμπρόστιασε τους όλους! Κάτι τέτοιες φορές χαίρομαι πολύ που το ίντερνετ έχει τόση δύναμη!Και ελπιζω να μη βρεθεί ούτε ένας που να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τους ανόητους και αδαείς που τα τρώνε και χαίρονται όταν καταφέρνουν να βγάλουν περισσότερα λεφτά χωρίς κόπο!Είσαι χείμαρρος!
 
Καλησπέρα Αμαλία! Έμαθα για το Blog σου από ένα άλλο Blog ενός φίλου, όταν μίλαγε για μια κοπέλα με τεράστια ψυχική δύναμη και σθένος. Κι έτσι σε ανακάλυψα. :) Δε τόλμησα ποτέ να σου αφήσω κάποιο σχόλιο, δεν ήξερα τι να πω. Ένιωσα τόσο "μικρή" μπροστά σου, τόσο ανόητη για όλα όσα νιώθω ότι με βασανίζουν. Τι να σου έλεγα;
Όμως ανησύχησα που είχες μέρες να φανείς και σήμερα όταν διάβασα το νεό σου ποστ, χάρηκα πραγματικά. Θα πάω να πάρω την εφημερίδα, ελπίζω να έχει μείνει καμία στα περίπτερα.
Συνέχισε νε παλεύεις και να ξεμπροστιάζεις τα κακώς κείμενα που συναντάς στον αγώνα σου. Κι εμείς έστω και με αυτό το τρόπο, θα είμαστε στο πλευρό σου.
Καλημέρα!
 
Πραγματικά σε θαυμάζω. Εύχομαι κάτι να βγει απ'όλο αυτό το κυριότερο όμως είναι να νιώσεις ΕΣΥ καλύτερα!! Πάντα να'σαι έτσι δυνατή, πάντα. Φιλιά!
 
Αμαλία, μπράβο.
Όλα τα μπράβο σε εσένα καταρχήν.
Όπως έγραψε προηγούμενος σχολιαστής, όχι μόνο για το θέμα με τα Φακελάκια, αλλά και για τη νέα ώθηση στην μπλογκόσφαιρα -το μπλογκ σου και η ανταπόκριση δείχνει την δυναμική της.
Μπράβο ξανά!
 
ΖΗΤΩ!!!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!
Καλα τοσοι ειμαστε εδω μεσα, ΟΛΟΙ οι ανεγκεφαλοι δραπετευσαν και ειναι στις κυβερνησεις? Μωρε μηπως τους κανουν λοβοτομη με το που αναλαμβανουν την εξουσια????!!!!
 
Οδηγίες προς νέους γιατρούς
Να κοιτάτε τον άρρωστο πάντοτε στα μάτια. Απέναντι σας έχετε έναν άνθρωπο και όχι μια ασθένεια, μια προσωπικότητα που έχει ιστορία, οικογένεια,προβληματισμούς.
Δεν υπάρχουν κουτές ερωτήσεις, υπάρχουν ελλιπείς απαντήσεις.
Σημαντικό, ο γιατρός δεν είναι γνώστης των πάντων, πρέπει να γνωρίζει τα όρια του.
Τέλος ο άρρωστος νοσεί και τις αργίες .
Η Αμαλίτσα μας το θυμίζει αυτό
και μας παραδειγματίζει όλους
 
ena megalo-megalo mpravo stin amalitsa kai mia ntropi stous tosous giatrous, oso kai stous polous ma para polous blogers pou *elampsan* dia tis apousias tous
vinia
 
Μραβο σου που τα εγραψες ολα. και οι δημοσιογραφοι μαλακες ειναι. Αμα εκαναν την δουλεια τους σωστα και τους ξεφωνιζαν οπως τους αξιζει, δεν θα ειχαμε αυτα τα χαλια.
Η σαρα και η μαρα εγιναν ιατροι. Ηθελε η φτωχη μαμα τους να τους κανει ιατρους και γινανε πασι θυσια, χωρις ταλεντο, χωρις κλιση, χωρις ορεξη. στην Ρουμανια και στην Βουλγαρια. Θα μπορουσαν να κρατανε καποιο μαγαζι με την ιδια νοοτροπια ακριβως. Η Ιατρικη ειναι λειτουργιμα. Στην Ελλαδα ομως ειναι ενας καλος τροπος για να βγαλεις πολλα λεφτα και να σε θαυμαζουν οι λαικες γκομενες.
 
Αμαλία μου, γεια σου χαιρομαι που επανύρθες δριμύτερη. Καθε μερα μπαίνω στο Blog σου για να μαθαίνω νέα σου αλλά και να δω και τα σχολία των υπολοίπων. Αρχικά χάρηκα που είπες ότι στην Ελευθεροτυπία θα δημοσιευθείάρθρο για την περίπτωσή σου και μου έκανε εντύπωση που ένα τέτοιο εντυπο ενδιαφέρθηκε για το θέμα αλλά πριν από λίγο που διαβασα το σχόλιο σου ότι τελικά θα δημοσιευθεί την Τετάρτη άρχισα να ανησυχώ, αν και τίποτα πια δεν μου κάνει εντύπωση σε αυτή την χώρα. Περιμένω πλέον την αντίδραση του κ.Λαζόπουλου που είναι ο μοναδικός στην ελληνική τηλεόραση που πάει κόντρα στο ρεύμα αν και έχω τις ενστάσεις μου σε αρκετά από τα οποία σχολιαζει ή πραγματώνεται κατά καιρούς. Ηθελα να σχολιασω επίσης ότι μέσα από τα σχόλια βλέπεις τόσες ιστορίες, τόσο πόνο, τόσα όνειρα που πάνε χαμένα(Κυριακή σε συμπονώ αλλά είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις μια καλή γιατρός)
Το ευτυχές είναι ότι δεν ξαναείχαμε σχολια από πολιτικάντηδες, όμως δεν βλέπω και συμμετοχή δημοσιογράφων που υποτίθεται ότι μάχονται για την αλήθεια !!!
αΧ!! Αμαλίτσα μου μας ταρακούνησες για τα καλά. Περιμένουμε ξανά νέα σου. Τωρα αρχίζουν όλα.
Με τιμή Σ.Κ.

ΥΓ Μερικοί Bloggers είναι πραγματικά απαράδεκτοι.
 
Μπράβο Αμαλίτσα! πάρ' τους τα σώβρακα μωρό μου!!!

Θα θελα να 'μαι από μια μεριά να βλέπω τις φάτσες των γιατρών(που σ έβλαψαν), όταν θα δουν τα ονόματά τους να κάνουν το γύρω της χώρας μέσα από το μπλόκ σου!!!

Πρόσεχε όμως μ αυτούς τους δημοσιογράφους, ίσως είναι χειρότεροι εκμεταλλευτές απ τους γιατρούς...

Σε φιλώ και πάλι! Έχεις την αγάπη και τον θαυμασμό μου :)!
 
Καλημέρα γιατρέ μου.
Μη.
Μη σηκώνεστε. Άλλωστε δεν έχω τίποτα σοβαρό.
Τα γνωστά.
Γράψτε βάλιουμ μαντράξ στεντόν τριπτιζόλ - ξέρετε τώρα εσείς -
Κάντε με κοινωνικό πρόσωπο
βολέψτε με τέλος πάντων με τους ομοίους σας
περάστε με στους χαφιέδες σας
πηδήξτε με αν θέτε
ωραίες οι γκραβούρες στους τοίχους σας.
Τσάκω τώρα στα σβέλτα το χιλιάρικο
και φέρ’ τη συνταγή
γιατί τέρμα η υπομονή μου παλιόπουστε
κι όπου νάναι θα εκραγεί.
Μη. Μη σηκώνεστε γιατρέ μου. Δεν είναι σοβαρό.
Ευχαριστώ.
Καλημέρα σας.

ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ...

ΚΑΙ..., ΑΜΑΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ?...
ΜΑΣ ΧΩΡΑΣ ΟΛΟΥΣ?
 
Αφιερωμένο στην Αμαλία:

ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΘΗΚΑ
(Νικόλας Άσιμος)

Δεν αποκαρδιώθηκα
Στις κακουχίες γυμνώθηκα
Και στο κορμί μου σας χώρεσα
Τα κρίματά σας συγχώρεσα.

Ένα καράβι σας φτιάχνω ‘γω
Να ‘ναι απ’ αθάνατο νερό
Να πολεμήσεις για να το βρεις
Ύπνο δικαίου μην κοιμηθείς.

Χωροφυλάκοι και οι γιατροί
Θα σκουντουφλάνε στη διαδρομή
Μόνο οι ανθρώποι οι πιο απλοί
Κι όσα απ’ τα ζώα έχουν φωνή.

Τα μονοπάτια είναι πολλά
Μα είναι λίγα αυτά που ‘χουν καρδιά
Εγώ πηδάω κι απ’ το γκρεμνό
Τα κάγκελά μου τα καταργώ.

------------------------------
 
έσβησα το παραπάνω σχόλιό μου προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Απλώς εννοούσα οτι δεν περίμενα μια τέτοια αντιμετώπιση απο ιατρούς.
 
Φυσικά καλή μου κι έχουμε δύναμη!!! Η ισχύς εν τη ενώσει δε λένε;! Έτσι ακριβώς λοιπόν: όλοι για έναν! Γιατί μόνον έτσι μπορούμε να εισακουστούμε από όλους αυτούς τους εγωιστές, ανάλγητους, απάνθρωπους & υπάνθρωπους γιατρούς, πολιτικούς & δυστυχώς εξουσιαστές μας...
Βέβαια αυτό είναι μόνο ένα μικρό βήμα, έπονται πολλά ακόμη, αλλά όπως σου είπαμε & στο προηγούμενο post όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε!!!
Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι καλά & ακόμα περισσότερο που σου δώσαμε έστω μια στάλα χαράς. Γιατί κοριτσάκι το αξίζεις & αξίζεις & πολλά-πολλά περισσότερα, που εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ξεκινήσουν από αυτή μας τη "συνάντηση" στο blog σου να έρχονται στη ζωή σου! Όλα τα όμορφα, τα χαρμόσυνα & τα ανθρώπινα να ακολουθήσουν από δω κι εμπρός βρε κουκλίτσα! Μακάρι!
Και είπαμε: οτιδήποτε, μα ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ χρειαστείς, μη διστάσεις ούτε στιγμή να μας το ζητήσεις. Είμαστε τόσοι πολλοί που αυτό που για σένα μπορεί να είναι δύσκολο για όλους εμάς θα είναι εύκολο!!!
Σε φιλώ γλυκά,
Φυσικά θα τα λέμε!
Με άπειρη ειλικρινή εκτίμηση & μια πολύ γερή δόση φιλίας κι αγάπης,
Μαρία.
 
Γιάννη "γέρο" Γούτη πες αλεύρι, η Αμαλία σε γυρεύει...
 
Πολύ χάρηκα για τις εξελίξεις. Να είσαι όσο πιο καλά γίνεται. Έχεις την αγάπη μας. Δεν μας αρέσει να υποφέρει ο συνάνθρωπος. Νοιαζόμαστε για το τι θα γίνει. Είμαστε θυμωμένοι με την αδικία αλλά ακόμα περισσότερο με την αδιαφορία.
 
Αμαλία, σε χαιρετώ.
Μόλις πριν λίγο πληροφορήθηκα την ύπαρξη του blog σου, το οποίο υπήρξε και για μένα μια πραγματική αποκάλυψη. Δε θα σε κουράσω, μόνο θα σου πω οτι με συγκλόνισες: με την διακαιολογημένη αγανάκτηση, την αξιέπαινη δύναμή σου.
Οι εξελίξεις που αναφέρεις με χαροποιούν ιδιαίτερα. Μακάρι να πάνε όλα καλά και όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος να ενημερωθεί, να παραδειγματιστεί.
Σου εύχομαι καλή συνέχεια στον δύσκολο αγώνα που κάνεις.

ΥΓ: Έγραψα πρόσφατα κάτι ταπεινό στο blog μου, πριν μάθω για σένα: http://www.lifo.gr/blogs/rb.asp?id=2774
Επίτρεψέ μου να σου το αφιερώσω, σαν ελάχιστο αντίδωρο, αντί άλλου σχολίου. Γιατί κατορθώνεις να πετάς.
Καρέλλεν
 
Ελα σημαιοφόρε ΑΜΑΛΙΑ δώστα όλα μπουμπουλίνα... Θα τους φάμε τους εχθρούς του νοσοκομειακού και ιατρικού κατεστημένου με οπλαρχηγό εσένα και πιστούς πολεμιστές σου εμάς..
Καλό μήνα και καλή Πρωτομαγιά όλο λουλούδια στην καρδιά και τη ζωή σου κοπελιά.
 
poly xarika tora...mas eleipses...kali sunexeia na xoume...se skeftomaste...filiaaaaaaa
 
Πάντα μπρός Αμαλία, πάντα μπρός. Να το νικήσεις. Αν κάποιος μπορεί να το νικήσει αυτή εισαι εσύ. Κια μια ερώτηση στον hawkeye και τους άλλους καλούς γιατρούς που έχουν επισκεφθεί το μπλόγκ. Θα καταθέτατε ποτε σαν μάρτυς κατηγορίας εναντίον συναδέλφου σας για κακή εξάσκηση ιατρικής που είχε το αποτέλεσμα θάνατο η μόνιμη η προσωρινή αναπηρία η οδύνη και πόνο ? Το ρωτάω γιατί φοβάμαι πως υπάρχουν αρκετοί καλοί γιατροί αλλά λίγοι με σθένος να τα βάλουν ανοιχτά με το μεγαλοιατρικό κατεστημένο. Ίσως να κάνω λάθος. Μακάρι να κάνω λάθος.
Όσο για την Ελευθεροτυπία ίσως το καθυστερούν για να πάρουν και την άποψη των εμπλεκομενων ιατρών. Μία υπόθεση κάνω.
Πάντα μπρός Αμαλία.
 
Ο Γιώργος Κιούσης είναι πολύ εντάξει παιδί. Να τον εμπιστευτείς.
ΑΝ ΔΕ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ το αρθρο να μου στείλεις ένα μηνυμα στο demasamere AT yahoo . com

Δε σου υπόσχομαι 100 τα 100, αλλά κάτι θα κάνω. Στείλε μου μήνυμα και πες μου τι θέλεις να κάνεις. Άμα δε βγάλουμε από εκεί άκρη θα βγάλουμε από αλλού.

Πάμε γερά Αμαλία μου. Να το κερδίσεις αυτό για σένα πρώτα και μετά για μας που σε θαυμάζουμε!
 
Σε βρήκα κατά τύχη...ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ που επανήλθες πιο δυνατή και εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου να συνεχίσεις έτσι...
δυστυχώς και γω έχω τραβήξει πολλά από (θα το πω ωμά) τους Μαλάκες Έλληνες Γιατρούς...ενδεχομένως η χειρότερη ράτσα στην σύγχρονη παρηκμασμένη ελληνική κοινωνία...
Αυτό πάντως που κατάλαβα εγώ από την δικιά μου περιπέτεια είναι πως για κάθε Μαλάκα Γιατρό υπάρχουν δέκα άτομα γεμάτα αγάπη και κατανόηση έτοιμα να θυσιαστούν για σένα
 
artemis: Η σαρα και η μαρα εγιναν ιατροι. Ηθελε η φτωχη μαμα τους να τους κανει ιατρους και γινανε πασι θυσια, χωρις ταλεντο, χωρις κλιση, χωρις ορεξη. στην Ρουμανια και στην Βουλγαρια. Θα μπορουσαν να κρατανε καποιο μαγαζι με την ιδια νοοτροπια ακριβως. Η Ιατρικη ειναι λειτουργιμα. Στην Ελλαδα ομως ειναι ενας καλος τροπος για να βγαλεις πολλα λεφτα και να σε θαυμαζουν οι λαικες γκομενες.

me mia paragrafo ta'pes ola! de tha borousa na sumfoniso perissotero mazi sou...
 
IT'S ONE SMALL STEP FOR BLOGGERS, A HUGE LEAP FOR BLOGGING.

ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΥΠΟΠΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ (ΤΣΙΠΡΑΣ) ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΙΚΑ (FUNEL) ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΔΙΑ-ΔΡΑΣΤΙΚΟΥ BLOGGING ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ

KEEP BLOGGING!
 
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΕΣ ΜΟΝΟ ΝΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ. ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΙΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΟ ΦΑΝΕΛ ΤΩΡΑ. ΨΙΛΙΚΑΤΖΟΥ-ΒΙΒΛΙΟ. ΚΟΥΡΟΥΝΑ - ΒΙΒΛΙΟ. ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ -ΒΙΒΛΙΟ ΛΙΦΟ. ΡΟΔΙΑ - ΣΦΥΡΙΖΕΙΑΔΙΑΦΟΡΑ. ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ - ΠΟΛΥΘΕΣΙΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ. ΤΥΧΑΙΕΣ ΟΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ "+ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ+" ;

ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΑΤΕ ΠΡΙΝ 6 ΜΗΝΕΣ.

ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ
 
@solon: Δε χρειάζεται να σου πω τι θα έκανα. Θα σου πω τι έχω κάνει - αναφορά προς τον διευθυντή μου για συνάδελφο επιμελήτρια (μεγαλύτερη από μένα) καταγγέλοντας συγκεκριμένο περιστατικό, και μάλιστα το πιο "ήπιο" από πολλά στα οποία κινδύνεψε ασθενής.

Έβαλα και κοινοποίηση προς την προϊστάμενη υγειονομική αρχή, και την κατέθεσα με αριθμό πρωτοκόλλου. Ο διευθυντής μου την κράτησε (παράνομα) στο συρτάρι του για να μη πάει παραπέρα, και αρχικά μου είπε οτι θα επιληφθεί αυτός, γιατί "σαφώς είχα δίκιο".

Μια εβδομάδα μετά του ξαναέθιξα το θέμα και μου απάντησε οτι δεν μπορεί να κάνει τίποτα, και να μην είμαι τόσο ψείρας και να προσπαθώ να έχω καλές σχέσεις τόσο με τη συγκεκριμένη όσο και με όλους τους συναδέλφους μου, και άμα βλέπω τίποτα στραβό να μη μιλάω.

Να επισημάνω οτι είμαι 27 χρονών και ο διευθυντής μου 54. Είδες solon τι ωραίες συμβουλές δίνουν ώρες ώρες οι μεγαλύτεροι?...
 
Αμαλία μου το πόσο χάρηκα που έμαθα νέα σου δεν μπορώ να το εκφράσω!!!Το είπα σε όλους τους γνωστούς μου που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με παραϊατρικά επαγγέλματα και πιστεύω ότι αυτό μας βοήθησε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!!!Γιατί για να είσαι γιατρός,νοσοκόμος,θεραπευτής πρέπει πάνω από όλα να είσαι άνθρωπος!!!Όποιος δεν είναι καλός άνθρωπος δεν έχει θέση στο χώρο της υγείας!

Σ'ευχαριστούμε για τη δύναμη που μας μεταδίδεις!!!!
 
Είμαι και εγώ ένα από τα άτομα με αναπηρία !! επίσης και η γυναίκα μου είναι σαν και εμένα , είμαστε πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια !!, έχουμε και ένα παιδί 20 χρονών, τώρα είναι φαντάρος !!.
Αφού ακόμα και εμείς παίρνουμε κουράγιο και δύναμη από εσένα συνέχισε σε παρακαλώ συνέχισε , ΑΚΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ??

Σε αγαπάμε
ΜΩΥΣΗΣ / ΜΑΡΙΑ / ΑΝΔΡΕΑΣ


Συγνώμη και ντροπή .

Συγνώμη που με πρόδωσες ζωή .
Συγνώμη για της πρόωρες ρυτίδες.
Εγώ θα αντέξω κάθε σου ντροπή .
Και όνειρα θα πλάθω ,με ελπίδες .

ΜΩΥΣΗΣ
 
This comment has been removed by the author.
 
This comment has been removed by the author.
 
@hawkeye
Άτομα σαν κι εσένα μας θυμίζουν να μην γενικεύουμε και ότι υπάρχει ελπίδα. Σου εύχομαι ολόψυχα να μείνεις δυνατός.
 
Είσαι ΉΡΩΑΣ Αμαλία!
Μόνο αυτό μπορώ να σου πω...
Να έχεις δύναμη... αντοχή και ελπίδα....
Τα φιλιά μου...
 
Καλησπέρα Αμαλία!

Μισή ώρα γράφω και σβήνω σχόλια. Δεν μπορώ να πω κάτι, τα έχεις πει, τα έχουν πει και όλοι οι μπλογκόφιλοι. Να αφήσω μόνο μια λουλουδοαγκαλιά κι ένα φιλάκι; :)
 
Τάδε έφη Θεμης Λαζαριδης:

«Λοιπόν, το Greek Bloggers Party ανακοινώνει τη δημιουργία σκιώδους κυβέρνησης:

Πρωθυπουργός: Νίκος Δήμου
Εθνικής Άμυνας: Δε Μασάμε Ρε
Οικονομίας: Bizwriter
Εξωτερικών: Panosz
Εσωτερικών: Roark
Παιδείας: Εγώ (ο παππάς τι ευλογεί πρώτα;)
Απασχόλησης: Rebel@Work
Δημόσιας Τάξης: Γιώργος Μαργαρίτης
Υγείας: Αμαλία Καλυβινού
Ναυτιλίας: Ναυτίλος
Αγροτικής Ανάπτυξης: Rodia
Μεταφορών και Επικοινωνιών: vrypan
Δικαιοσύνης: karpidis
Ανάπτυξης: λ:ηρ
Πολιτισμού: Roidis
ΠΕΧΩΔΕ: Ψιλικατζού
Επικρατείας: Μέμα

Μείναν πολλοί απ’ έξω αλλά έχει υφυπουργεία, διευθύνσεις, όλοι θα βολευτείτε…
»


Χεχεχε, ποιος την Αμαλία είδε και δεν τη φοβήθηκε τώρα!!! LOL ;Ρ
 
"...den eisai monos, ola einai dromos..."

Amalia ligoi h polloi, kapoioi telospantwn tha eimaste sto plevro sou.

Tritonas
 
καλο μηνα, καλως ηλθες. θα κυτταξω να διαβασω τη συνεντευξη στο ιντερνετ.
 
Ξεκίνησε ο Μήνας όμορφα,

και θα πάει ακόμα ομορφότερα! 0:)
 
Καλή δύναμη να έχεις!
 
Καλησπέρα Αμαλία μου και καλό μήνα, τα νέα είναι υπέροχα και αισιόδοξα, επιτέλους κάτι γίνεται..Χίλια μπράβο!!
 
Φανερά ενοχλημένος ο κ.Καραμαλής, μετά το σάλο της δημοσκοπήσεως που δείχνει το κόμμα του ίντερνετ να καταλαμβάνει ποσοστό 4,7% στις επερχόμενες εκλογές, έκανε δεκτή την παραίτηση Αβραμοπολου, ενώ την ίδια ώρα ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μαραγαρίτα Τσαντ σε μυστική συνάντηση που είχε εχτές αργά το βράδυ (παρ)έδωσε το χρίσμα στον Μπένυ, δηλώνοντας ότι θα επιστρέψει το συντομότερο στις ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα πάντα με το τελευταίο επίσημο ανακοινωθέν της ΓΑΔΑ, ο Αντώνης Τσίπας και ο Γίαννης Ξεκούτης που βρέθηκαν στις οικίες τους νεκροί, μετά από επιτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, συνδέονται άμεσα με το περίφημο κόμμα του ίντερνετ, καθώς σε σημειώματά τους δηλώνουν τον αμοιβαίο αποτροποιασμό τους σε όσα (δεν) έπραξαν, αναφορικά με την υπόθεση της Αμαλίας Καλυβινού.

Φόβοι για επικείμενη αυτοκτονία εκφράζονται και για την Τσουκνίδα Ροδιά που παραμένει άφαντη τα τελευταία 24ωρα, ενώ ερευνώνται όλες οι φανέλες που φορούσε από λυσσασμένα κυνηγητικά σκυλιά της Ασφάλειας.

Η κρίσιμη κατάσταση που δημιουργήθηκε και "εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το πολιτικό μέλλον της dόρας", σύμφωνα με τον Γκαντέμη, αναμένεται να κορυφωθεί στο Greek Bloggers Party, ιδίως μετά τις "πρόωρες" δηλώσεις του Θέμη Λαζαρίδη, κατά την έγκυρη πάντα γνώμη της Μαριώς -στην οποία ανήκει η μητρότητα του όρου "πολιτικό ίντερνετ"-, για τη δημιουργία σκιώδους κυβέρνησης που αποκλείει γνωστά ονόματα της μπλογκόσφαιρας όπως τον έγκριτο συγγραφέα Πιτσιτρίκο, τον πρώην υπουργό Τουρισμού Γιάννη Ζουρίδη, τον καναλάρχη Νίκο Ρούσο, τον αττικάρχη Θανάση Κουβανό, τη διακεκριμένη ακαδημαϊκό Μαρία-Κασσάνδρα Λίτσα και άλλους.
 
@Αμαλία
Είσαι ο μόνος λόγος για τον οποίο ξαναγράφω εδώ και πολύ καιρό και συζητώ και πάλι για ιστολόγια πέρα από τις συνήθεις θλιβερές δημοφιλίες. Να ξέρεις ότι απολαμβάνεις την εκτίμησή μου ως προσωπικότητα και όχι ως περσόνα.

@ΤΑ ΙΝΤΕΡΝΕΑ
Ηδύσεων, μικρόψωλε, ημιμαθή δημοσιογραφίσκε, ηδύσεων.
 
Αμαλία χαίρομαι που τα διαβάζω όλα αυτά. Θέλω να χαμογελάς. Μας πάει σε όλους το χαμόγελο, το λέω και θα το λέω πάντα αυτό.

Να'σαι καλά.
 
Den kserw an tha se voithisei se kati..pantws an exeis xrono..psakse gia enan giatro onomati Ryke Geerd Hammer ..kai tin istoria tou..
 
Καλημέρα, κάθε μέρα καλημέρα.
 
καλήμέρα,
η χαρά μου για τα καλά σου νέα είναι μεγάλη. όποτε μπορείς ένας λόγος σου αρκεί, σε νοιαζόμαστε.
 
epsaxa sto site ths eleu8erotupias alla de brhka th sunenteuxh...
 
@hawkeye
πολύ "μάγκας" ο διευθυντής σου. Δεν ξέρω τι θα έκανα στη θέση σου (εκτός από το να πάψω να τον σέβομαι έστω στοιχειωδως)
 
Xάρηκα πολύ Αμαλία μου είχαμε νέα σου και είσαι καλύτερα τώρα..
Χάρηκα επίσης που επιτέλους μια εφημερίδα και μάλιστα «μεγάλη» ασχολήθηκε με το θέμα και ελπίζω να ταρακουνηθούν τώρα όλοι οι υπεύθυνοι.
Εμείς είμαστε μαζί σου , ότι χρειαστείς πες το και εμείς θα προσπαθήσουμε να σε βοηθήσουμε όπως μπορούμε….όλοι μαζί έχουμε δύναμη

Καλή συνέχεια κοπέλα μου και όλα καλά σου εύχομαι !
 
Καλημερα Αμαλία! Εχω μεινει άφωνη μ'ολα όσα έχω διαβασει εδώ - τόσο από την ιστορία σου και το απίστευτο θάρρος σου, όσο και από τα σχόλια κάποιων που βρίσκουν εδω βημα ειτε για να τονωσουν το εγω τους (καμαρώντας πχ. επειδη εκαναν το "prwto sxolio") ειτε για να κανουν φτηνη πολιτική (βλ. Α.Παπανδρεου)...
Μόλις πριν λίγο διάβασα για σένα στα σημερινα ΝΕΑ. Για να δουμε, τωρα που τουλαχιστον 2 εφημεριδες ασχολουνται, θα ξυπνησουν οι "υπεύθυνοι" από τον ύπνο του δικαιου???
Σου εύχομαι καλή δύναμη, κουράγιο, και να πάνε όλα καλα!
 
Μόλις και το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ είχε εκτενή σχόλιο για το μπλογκ σου Αμαλία μας και για την συνέντευξή σου στην Ελευθεροτυπία..
Μακάρι αυτή η δυναμική που είχε το γράψιμό σου να γίνει άλλη μια αιτία να γίνεις ΚΑΛΑ!!!
ΣΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ..
 
kserei kaneis to link me th sunenteuksh?
 
Αμαλία η συνέντευξή σου στην Ελευθεροτυπία παρουσιάστηκε στο μεσημεριανό δελτίο της ΝΕΤ, με καλή παρουσίαση. Καλή σου μερα.
 
Makari na bohthisi Amalaia mou !!!!
 
Κουράγιο Αμαλία.
Δεν έχω δυστυχώς παραπάνω δύναμη απο το να σε βάλω λινκ...
Προσεύχομαι για σένα και ελπίζω.
 
Κουραγιο Αμαλία...
HIV+ Ανδρέας
 
Μικρή παρέμβαση,

όσοι δε προλάβατε ή δε θέλετε να πάρετε την Ελευθεροτυπία, θα σκανάρω το άρθρο και θα ανεβάσω εδώ το λινκ για τις εικόνες, μάλλον το απόγευμα.

Δε χρειάζεται να αγοράσετε την εφημερίδα.

By the way, Αμαλία ήσουν σούπερ στην συνέντευξη, πάρα πολύ καλή συνέντευξη!
 
geia sou kopelara mou oti kai na ginei apo do kai pera exeis kerdisei tin psixi mas kai tin kardia mas
Prepei kapoia stigmi na vgoune oi ellines kai na poune ta parapona tous dimosia kai en anaggi na xeftilisoun afto to G..... systima pou troei tis sarkes olon ton ellinon edo kai xronia
BRAVO sou
 
@Γιώργος Μαργαρίτης. THANXS MAN!
 
Η συνέντευξη στην Ελευθεροτυπια: http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=96109740
 
Πολύ καλή Αμαλία. Μπράβο. (Ο Γιώργος Κιούσης εντάξει παιδί, όπως είχα πει).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=96109740

Οκτώ χρόνια από τον «άσχετο» στον γραφειοκράτη

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

«The definition of idiopathy» γράφει κάτω από ένα κάδρο στο ζεστό διαμέρισμα κάπου στην Ανω Αγία Βαρβάρα. Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με μοντέρνο έργο τέχνης, εάν όμως κάποιος το περιεργαστεί καταλαβαίνει πως πρόκειται για μια ακτινογραφία. Οχι όποια κι όποια. Μια ακτινογραφία μηρού με έναν όγκο οκτώ εκατοστών.

[Φωτογραφία ]Αμαλία Καλυβίνου: Εχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους «επιστήμονες», έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα. Δεν μπορώ να γελάσω, γιατί με πιάνει ελεεινός βήχας που εξελίσσεται σε εμέτους, δεν μπορώ να θυμώσω πολύ γιατί έτσι κλείνει η φωνή μου για τουλάχιστον μια μέρα...

================
Κείμενο

«Ο ορισμός της ιδιοπάθειας», αυτός είναι ο ειρωνικός τίτλος που του έδωσε η Αμαλία Καλυβίνου για να θυμάται και την αρχή της δραματικής ιστορίας που ζει εδώ και οκτώ χρόνια αντιμέτωπη με τη δυσκινησία και τη γραφειοκρατική διελκυστίνδα των υπηρεσιών Υγείας στη χώρα μας. Μια ψηλή, όμορφη, γλυκιά κοπέλα, στα τριάντα της σήμερα η Αμαλία, βρέθηκε αντιμέτωπη με τον πόνο και την αναλγησία ενός συστήματος που «ευρωποιεί» τη φροντίδα.

Η προσωπική της περιπέτεια δεν θα ήταν γνωστή εάν η ίδια δεν είχε ανοίξει blog και εάν μετά, κατά εκατοντάδες οι αναγνώστες του ημερολογίου της, bloggers, δεν «διέσπειραν» στο Διαδίκτυο την ιστορία της, εάν δεν τη μετέφεραν με συγκλονιστικό τρόπο σε υπουργικά γραφεία και στον Τύπο.

Μας υποδέχεται η κυρία Δικαία, η μητέρα της. Περνάμε στο καθιστικό του μικρού διαμερίσματος. Δίπλα στο τραπέζι, δυο-τρεις φωτογραφίες φίλων. Με λευκό νυχτικό η Αμαλία έρχεται από το υπνοδωμάτιό της υποβοηθούμενη από τις πατερίτσες της. Χαιρετά, ζητεί συγγνώμη για τη δυσκολία στις κινήσεις, κάθεται στον καναπέ. Η κυρία Δικαία φέρνει γλυκό και νερό, παρακολουθεί διακριτικά, προσπαθεί να διαισθανθεί τι ζητεί η κόρη της. «Μάνα, φτιάξε μου τα μαλλιά να βγω όμορφη στη φωτογραφία», της λέει. Εκείνη αποσύρεται διακριτικά στη διπλανή κουζίνα.

Φοιτήτρια της Φιλοσοφικής η Αμαλία, με πνευματική καλλιέργεια, αγάπη για τα βιβλία, τη μουσική και τον χορό -βλέπετε, οι καταβολές είναι από τη Σμύρνη και τη Σύμη- με πάθος για το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο, άρχισε στα 8 της, το 1984, να έχει ανυπόφορους πόνους στο μηρό κατά διαστήματα λίγων εβδομάδων καθώς και στα άκρα.

«Εχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν' αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεβάτι ουρλιάζοντας από τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις...», γράφει στη συνταρακτική προσωπική της μαρτυρία στο ηλεκτρονικό της ημερολόγιο http://fakellaki.blogspot.com.

Η Αμαλία ακουμπά το πόδι της στο τραπεζάκι, εμπρός της. Παίρνει ένα μαξιλάρι για να ξεκουράζει τη μέση της. «Να ξεκινήσουμε λοιπόν, εάν σας κουράσω με διακόπτετε», λέει ευγενικά.

«Πήγα σε ορθοπεδικό στο ΚΑΤ, σε άνθρωπο που επιβλέπει τους ειδικευόμενους-γιατρούς του μέλλοντος. Τα συμπτώματα ήταν κλασικά, του εξηγούσα ότι ακόμη κι όταν τσάκιζε σ' εκείνο το σημείο το παντελόνι που φορούσα, ούρλιαζα από τον πόνο. Περιέγραφα με ακρίβεια ένα σαφώς νευροπαθητικό πόνο (ώσεις κατά μήκος του μηριαίου νεύρου, ελαφρά ανακούφιση μόνο με βαρβιτουρικά και πολύ λιγότερο με αντιφλεγμονώδη κ.λπ.)».

[Φωτογραφία] Η νεαρή Αμαλία έχει κάνει την ακτινογραφία της με τον όγκο κάδρο

«Υστερα από αρκετές κλινικές και αιματολογικές εξετάσεις, περάσαμε στις απεικονιστικές. Ξεκινήσαμε με ακτινογραφίες της περιοχής και γύρω από αυτήν, οι οποίες εννοείται πως ήταν αρνητικές. Ο γιατρός με κάλεσε μια μέρα στο ΚΑΤ, όπου έκανα δώδεκα ακτινογραφίες στο μηρό, από διάφορες γωνίες. Χωρίς φυσικά να εκτιμηθεί η ραδιενέργεια που απορροφούσα. Ποιος μπορεί να με βεβαιώσει ότι αυτό δεν συνέβαλε στην εξαλλαγή των τότε (προφανώς) νευρινωματικών κυττάρων σε καρκινικά;

Επειδή ούτε και τότε ούτε κ έπειτα με αξονική τομογραφία έβρισκε κάτι να πει, κι επειδή δεν έκρινε σκόπιμο να κάνω και μαγνητική τομογραφία, απεφάνθη ότι... πάσχω από ατροφία του τετρακεφάλου! Φυσικά και ήταν ατροφικό το πόδι μου τότε, αλλά αυτό ήταν δευτερογενής πάθηση εξαιτίας του πόνου».

«Εφ' όσον -φώναζα- πονούσα τόσο κι έμενα στο κρεβάτι για εβδομάδες όταν είχα επεισόδια (κρίσεις πόνου), η κίνηση του ποδιού ήταν προβληματική κι αφού εμποδιζόταν η κίνηση, είναι δυνατό να μην προκύψει ατροφία του μέλους; Επιπλέον του είχα διευκρινίσει ότι πρώτα πονούσα και έπειτα από τρία-τέσσερα χρόνια προέκυψε η ατροφία. Από πότε η αιτία (πόνος) έπεται χρονικά του αποτελέσματος (ατροφία);

Κάθε φορά που τον επισκεπτόμουν, αυτός επέμενε στην αρχική του διάγνωση περί ατροφίας, ενώ κάθε φορά που πρότεινα να κάνουμε μαγνητική τομογραφία επέμενε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δείξει κάτι».

«Ωσπου από την πολλή επιμονή μου αργότερα, έπειτα από 4 χρόνια "κούρας" κι όσο ο πόνος επιδεινωνόταν (άρχισα να εργάζομαι λιγότερο, σταμάτησα να βγαίνω για ψυχαγωγία κ.λπ.) "δέχτηκε", δύσθυμος, να κάνω και μαγνητική στην περιοχή όπου πονούσα. Εκανα τη μαγνητική τομογραφία δεξιού μηρού το 1998 στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο και το πόρισμά τους ήταν ότι δεν υπήρχε χωροκατακτητική εξεργασία (δηλαδή ότι δεν υπήρχε όγκος). Ο γιατρός διάβασε το πόρισμα και κατέληξε θριαμβολογώντας: "Είδες που σου είπα ότι δεν θα δείξει τίποτα; Δεν έχεις τίποτα!"».

Νευρικά κουνά το πόδι της στο τραπεζάκι, θυμάται τους πόνους που συνεχίζονταν, την οδύσσειά της να ψάχνει γιατρούς που θα τη βοηθήσουν.

«Πήγα σε νευροχειρουργό στον Ερυθρό Σταυρό. Η μόνη του μέριμνα ήταν να με νοσηλεύσει στην ιδιωτική βέβαια Γενική Κλινική Αθηνών στους Αμπελοκήπους, προκειμένου -λέει- να μου κάνει πλήρεις εξετάσεις. Οταν πήγα να του δείξω τη μαγνητική στο μηρό, που έδειχνε τον όγκο μου, ούτε καν καταδέχτηκε να την κοιτάξει. Γελώντας παρατήρησε ότι μια τέτοια εξέταση εξ αρχής δεν είχε νόημα, αφού το πρόβλημα ξεκινούσε "καταφανώς από τη μέση" ! Μάλιστα είπε ότι, εάν φοιτητής του είχε προτείνει τη συγκεκριμένη εξέταση, θα τον "έκοβε"».

«Μετά, πήγα στο Αιγινήτειο, είχα χάσει κάθε ελπίδα διάγνωσης από τους ορθοπεδικούς και τους νευροχειρουργούς. Περιχαρής ένας αναισθησιολόγος σωστά διέκρινε ότι ο πόνος ήταν νευροπαθητικός κι επομένως θα έβρισκα απάντηση, αν όχι λύση, απευθυνόμενη στη νευρολογική κλινική του νοσοκομείου».

«Εβαλα μέσο για ραντεβού ύστερα από τρεις μήνες. Εμεινα στο Αιγινήτειο για 10 ολόκληρες ημέρες, υποβαλλόμενη σε εξετάσεις επί εξετάσεων, μαγνητικές στο θώρακα, ηλεκτρομυογραφήματα, νυσταγμογραφήματα κ.λπ., και καθημερινή κλινική εξέταση, ενώ είχαν προς επανεκτίμηση τις προηγούμενες εξετάσεις μου. Το εξιτήριό μου από το Αιγινήτειο καταλήγει σε "έντονο άλγος μη διευκρινισθείσης αιτιολογίας"».

Στη συνέχεια η Αμαλία πήγε σε ρευματολόγο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Πήγα σε οικτρή σωματική κατάσταση, σερνόμενη από τους πόνους, εννοείται μαζί με όλες τις εξετάσεις που είχα κάνει προηγουμένως. Φυσικά και με την MRI που έδειχνε τον όγκο. Εξήγησα για τον φρικτό πόνο που ένιωθα στο δεξί μου μηρό. Εξήγησα ότι είχα δοκιμάσει από ασπιρίνες και "βαριά" αντιφλεγμονώδη μέχρι βαρβιτουρικά (Fortathrin, Naprosyn, Lonarid, Niflamol, Norgesic, Voltaren, Mesulid και άπειρα άλλα) χωρίς αποτέλεσμα -δεν βοηθούσαν ούτε στο να μπορέσω να κοιμηθώ.

Το... πρόβλημά του ήταν ότι είχα ερεθισμένα διακονδύλια στο... αριστερό γόνατο! Οταν τον συνέφερα λέγοντάς του ότι το πρόβλημά μου είναι στο δεξί πόδι και ότι ο πόνος δεν μ' αφήνει να πάρω ανάσα, είπε το αμίμητο: "Κάνα Ντεπονάκι πήρες;" Γι' αυτήν την εκπληκτική ιατρική οδηγία εγώ έδωσα 30 χιλιαρικάκια! ».

«Αρχές του 2001 ήταν, ρε μάνα;», η ερώτηση προς την κυρία Δικαία. Εκείνη από την κουζίνα παρακολουθεί διακριτικά και απαντά: «Τότε που πήγες στο νευρολόγο στο "Γεώργιος Γεννηματάς";».

«Ναι, τότε. Δεν πήρα καμιά σοβαρή απάντηση για το τι έχω. Επειτα από οκτώ μήνες κάποιος μού είπε να πάω στα Ιωάννινα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Εκεί ο Γιάννης Σαρμάς, νευρολόγος, διέγνωσε από την ίδια μανητική τομογραφία του 1998 έναν όγκο 8 εκατοστών στο μηρό! Μου χάρισε δύο χρόνια υπέροχης ζωής (ώς την υποτροπή μου). Υπήρξε προσεκτικός, ευγενής και ευπροσήγορος σε όλη τη συνεργασία μας.

Ακόμη κι όταν έφυγα από την αρμοδιότητά του και με ανέλαβαν οι χειρουργοί και οι ογκολόγοι, εκείνος περνούσε από την κλινική να με δει και να ελέγξει αν χρειάζομαι κάτι. Που ενώ δεν είχε καμιά υποχρέωση, ήταν παρών όταν οι παθολογοανατόμοι μού ανακοίνωναν τα αποτελέσματα της βιοψίας».

Το προσωπό της φωτίζεται, με μάτια εκφραστικά, κινήσεις πιο άνετες και εκδηλωτικές, με έκδηλη ανακούφιση, αρχίζει να μιλά για τις υπέροχες εξαιρέσεις, τους γιατρούς που τη βοήθησαν και τη βοηθούν ακόμη, για τους «επιστήμονες, ανυστερόβουλους, τους δοτικούς, που καμία σχέση δεν έχουν με τους συνήθεις άσχετους, ανασφαλείς και παραδόπιστους φακελάκηδες». Στάζει μέλι γι' αυτούς, ο πόνος λες και απαλύνεται.

Μιλά για την Πέννυ Λιόση, ακτινοθεραπεύτρια στον «Αγιο Σάββα», την Αθηνά Βαδαλούκα, στο Ιατρείο Πόνου του Αρεταίειου, τη Λουίζα Βινη, ακτινοθεραπεύτρια στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, τον Γιώργο Κλούβα, ογκολόγο-χημειοθεραπευτή στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», τον Βαγγέλη Μπριασούλη, ογκολόγο-χημειοθεραπευτή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων κ.ά.

Μικρή παρένθεση, συνοφρυώνεται, μαζεύεται, η ψυχή της φαίνεται ότι μαυρίζει. Περιγράφει τις στιγμές του 2003 όταν ο όγκος ξαναεμφανίστηκε και η Αμαλία μπήκε στο χειρουργείο. Το χαμογελό της σβήνει όταν σταματά ο χρόνος στις 29 Μαΐου του 2006, όταν οι γιατροί, ύστερα από δεκάδες χειρουργικών προσπαθειών, αναγκάστηκαν να της κόψουν το δεξί πόδι.

Η ώρα περνά, η Αμαλία, καταβεβλημένη από τη χημειοθεραπεία που κάνει, παίρνει βαθιές ανάσες και συνεχίζει. Με το χέρι της ακουμπά το θώρακα.

«Εδώ μέσα, κάπου ανάμεσα στους δεκάδες όγκους, διακρινόταν λίγος πνεύμονας, τον οποίο και χρησιμοποιούσα για να αναπνέω υποτυπωδώς, και μια καρδιά που, παραδόξως, εξακολουθούσε να χτυπά».

«Κάπου στα τέλη του 2006, οι γιατροί μου στο "Ερρίκος Ντυνάν" βρήκαν ένα φάρμακο που κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο στο εξωτερικό και που ενδεχομένως θα μου έδινε κάποιες ελπίδες. Μετά κόπων και βασάνων, μετά δύο και πλέον (δυνητικά θανατηφόρους) μήνες γραφειοκρατίας, δικαιολογητικά για τον ΕΟΦ και το ΙΚΑ, πήρα την πολυπόθητη έγκριση για τις τρεις πρώτες δόσεις του φαρμάκου, αφού φυσικά πρώτα ο γιατρός μου κ. Κλούβας αναγκάστηκε να ξεχάσει τη δουλειά του για ώρες ολόκληρες και να κάνει το γραφιά, προκειμένου να φτιάξει τον τόμο δικαιολογητικών που "χρειάζονταν" οι απανταχού καρεκλοκένταυροι για να δικαιολογήσουν το μισθό τους, αφού φυσικά η Κοινωνική Υπηρεσία, οι κυρίες Χατζάκη και Τζώρτζου έπρεπε να υπενθυμίζουν στους δημόσιους τεμπέληδες ότι η κατάστασή μου δεν χωρούσε καθυστερήσεις, αφού φυσικά οι συγγενείς μου έτρεχαν από υπηρεσία σε υπηρεσία για να προσκομίζουν συνεχώς νέα "διορθωτικά" ή συμπληρωματικά δικαιολογητικά - έπρεπε, για παράδειγμα, να γραφτεί και στην τρίτη σειρά ενός εγγράφου τους ότι έχω σάρκωμα, αλλά και στην έκτη!!! Δεν μπορούσαν αλλιώς να το συμπεράνουν κι έπρεπε οι συγγενείς μου να τρέχουν στο γιατρό μου να τον ξανακάνουν γραφιά της ηλιθιότητας».

«Κάποτε πήρα το φάρμακο και... ω! του θαύματος, η κατάστασή μου άρχισε να αντιστρέφεται. Οι πόνοι ελαττώθηκαν σημαντικά, η αναπνοή μου έγινε ευκολότερη, οι αντοχές μου αυξήθηκαν... Οι εξετάσεις έδειχναν για πρώτη φορά μείωση του μεγέθους των όγκων!

Και με τους γιατρούς μου, αφού είδαμε ότι αυτό το φάρμακο μου έδινε ζωή, είχαμε την τρελή ιδέα να... εξακολουθήσω να το παίρνω! Και πάλι έπρεπε να πάρω έγκριση από τον ΕΟΦ - παραδόξως, αυτό δεν ήταν χρονοβόρο. Και πάλι όμως έπρεπε να πάρω νέα έγκριση από το ΙΚΑ. Ζητούν αποδείξεις ότι το συγκεκριμένο φάρμακο όντως βελτίωσε την κατάστασή μου - και αυτό είναι πολύ λογικό να το απαιτούν».

Η μητέρα της η κ. Δικαία πήγε 6 ακτινογραφίες που συγκριτικά μεταξύ τους δείχνουν τη βελτίωση της κατάστασής της στην Επιτροπή Εγκρισης Φαρμάκων Εξωτερικού του ΙΚΑ.

«Δεν "πέρασε" το φάρμακο , επειδή χρειαζόταν, λέει, αξονική τομογραφία, ο χρόνος στον καρκίνο δεν είναι αστείο. Στέλνω αξονική τομογραφία, η οποία όμως δεν ήταν πρόσφορη για σύγκριση με τις ακτινογραφίες, αφού είχε γίνει με τη σειρά της σε σύγκριση με πολύ πολύ παλιότερη αξονική, όταν η κατάστασή μου ήταν εντελώς διαφορετική».

«Ελα εδώ, ρε μάνα, να τα πεις κι εσύ, μη νομίζουν ότι λέω υπερβολές». Η κ. Δικαία έρχεται, κουνά το κεφάλι συγκαταβατικά.

«Η αξονική τομογραφία δεν τους ήταν αρκετή επειδή ήθελαν το πόρισμα, από το ακτινοδιαγνωστικό κέντρο, αφού προφανώς δεν ξέρουν να διαβάζουν τα φιλμ και χρειάζονται κάποιον, ίσως και απόφοιτο ΤΕΙ, βοηθό ακτινολόγου, να τους "αποκαλύψει" γραπτώς τι δείχνει η εξέταση... (τέτοια σαΐνια θα κρίνουν για το πώς θα παλέψω για τη ζωή μου, λοιπόν...). Διευκρίνισε η παιδίατρος της επιτροπής ότι "δεν έχουμε το γιατρό στο τσεπάκι μας, θα τον πάρουμε τηλέφωνο και θα του διαβάσουμε το πόρισμα"».

«Επειτα ζήτησαν ακτινογραφία για να κάνουν σύγκριση με τη μία, όπως είπαν, ακτινογραφία που τους είχα στείλει προηγούμενη ημέρα, ενώ εγώ τους είχα στείλει έξι ακτινογραφίες, ώστε να είναι δυνατή η σύγκριση. Εθεσα και πάλι τον (ήρωα!) γιατρό μου σε ρόλο γραφιά ζητώντας του τις υπόλοιπες ακτινογραφίες, και, φυσικά θιγμένος, μου απάντησε ότι δεν είναι ηλίθιος να έχει στείλει μόνο μία ακτινογραφία (με τι θα γινόταν η σύγκριση;). Πήραμε και εγώ και ο γιατρός μου τηλέφωνο στην επιτροπή να τους πούμε να ξαναψάξουν γιατί, ανεξάρτητα με το ότι σε μένα επέμεναν πως είχαν λάβει μία μόνο ακτινογραφία, εμείς ήμασταν σίγουροι φυσικά ότι είχαμε παραδώσει έξι! Τότε καταλάβαμε, έντρομοι, ότι με τον όρο "ακτινογραφία" οι γιατροί της επιτροπής του ΙΚΑ εννοούσαν "πόρισμα ακτινογραφίας"!»

Η Αμαλία σηκώνεται, θέλει να πάει να ξαπλώσει. Κρατά τις πατερίτσες και μαζί πάμε στο υπνοδωμάτιό της με τον υπολογιστή, παρέα με τους χιλιάδες ηλεκτρονικούς της φίλους. Κοιτά τον τοίχο ψηλά και ελπίζει.

Στον τοίχο, ένα απόκομμα από περιοδικό «Από μικρή προκαλούσα φασαρία», ένα σύνθημα που την κάνει να γελά. Δίπλα στο κρεβάτι της, λουλούδια και φωτογραφίες. Ελπίζει και χαμογελά. Ανοίγει το σημειωματάριο και μας διαβάζει:

«Εδώ τα έχω γράψει. Εχω νιώσει ντροπή για την εικόνα του σώματός μου, έχω αντιμετωπίσει παράλογη γραφειοκρατία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω νοσηλευθεί σε καθαρά νοσοκομεία όπου ήμουν πελάτισσα και το βλέμμα ήταν πάντα στην τσέπη που μπορούσε και όχι στο πόδι που πονούσε, έχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους "επιστήμονες", έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα, δεν μπορώ συνεχώς να περιμένω από μια Κοινωνική Υπηρεσία και τον πρόεδρο του "Ερρίκος Ντυνάν" να υποκαθιστούν ένα ολόκληρο κράτος».

«Εχω υπάρξει άθυρμα του κάθε αμόρφωτου δημοσιοϋπαλληλίσκου. Εχω "δει" και άλλες φορές το θάνατο δίπλα μου, έχω δει τον πόνο των αγαπημένων μου όταν με βλέπουν να λιώνω, έχω δει το πρόβλημά μου να γίνεται πηγή ευτυχίας για άλλους (γιατρούς, ιδιοκτήτες κλινικών, φυσιοθεραπευτές, ορθοπεδοτεχνικούς που μου έφτιαξαν το τεχνητό μέλος κ.λπ.), έχω χάσει την πλήρη αυτονομία μου, δεν εργάζομαι κανονικά εδώ και τρία χρόνια, έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά για να δεχτώ τη νέα εικόνα του σώματός μου, έχω αναγκαστεί να μάθω τουλάχιστον τα στοιχειώδη ιατρικά ζητήματα για να αναπληρώσω την άγνοια των γιατρών και ιδίως των ανεπίβλεπτων ειδικευομένων».

«Τις περισσότερες φορές δεν μπορώ να γελάσω γιατί με πιάνει ελεεινός βήχας που εξελίσσεται σε εμέτους, δεν μπορώ να θυμώσω πολύ γιατί έτσι κλείνει η φωνή μου για τουλάχιστον μία ημέρα, έχουν κορεστεί οι αισθήσεις μου όλες από τις συνεχείς επισκέψεις σε νοσοκομεία, από τις ατέλειωτες εξετάσεις, από τα αμέτρητα φάρμακα κι έχω αρχίσει να έχω πλέον ψυχοσωματικά συμπτώματα, αποφεύγω τη συναναστροφή με παιδιά, όπως π.χ. τα λατρεμένα μου ανίψια, ώστε να μην τους λείψω πολύ αν πεθάνω σύντομα, αδιαφορώ για τους πόνους και τις ταλαιπωρίες των άλλων επειδή έχω κουραστεί τόσο που μόλις και μετά βίας αντέχω τις δικές μου, πρέπει να συναναστρέφομαι μόνο τους μη έχοντες μεταδοτικά νοσήματα λόγω του αδύναμου πλέον ανοσοποιητικού μου».

Θέλω να τη διακόψω, να της πω να μην κουράζεται άλλο, να ηρεμήσει. Εκείνη συνεχίζει:

«Η μόνη προγραμματισμένη εξέλιξη στη ζωή μου είναι η ανά 21 ημέρες ταλαιπωρία της χημειοθεραπείας. Ακόμη κι όταν η φυσική μου κατάσταση είναι σχετικά καλή το να βγω κάποια βόλτα είναι ρίσκο λόγω του φόβου των εμέτων και των αιμοπτύσεων, έχω νιώσει το "μαρτύριο" του να είμαι πλέον συνοδηγός στο δικό μου αυτοκίνητο, παρατάω τα φλερτ μου "στη μέση" επειδή δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, δεν μπορώ να πάρω αγκαλιά ένα μωρό, έχω στερηθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα και πλέον διά παντός τη μεγάλη μου αγάπη, το χορό, έχω ακούσει τρεις φορές (λόγω ακτινοβολιών) το εφιαλτικό "κρακ" που κάνει ένα οστό όταν σπάζει, αναγκάζομαι συχνά να παρηγορώ τους γύρω μου κάθε που παίρνω στα χέρια μου μια βιοψία ή κακά αποτελέσματα άλλων εξετάσεων, πράγμα που έχω βαρεθεί, έχω δει αμέτρητες απλές απολαύσεις να με προσπερνούν, δεν μπορώ να ουρλιάξω...».

Με έναν εγκάρδιο χαιρετισμό και ολόθερμες ευχές όλα να πάνε καλά αποχαιρέτησα την Αμαλία. Στο διάδρομο έριξα μια κλεφτή ματιά στην ακτινογραφία, ευχαρίστησε και με ξεπροβόδισε η κυρία Δικαία. Κατέβηκα τα σκαλιά, η εικόνα της Αμαλίας με συνόδευε έως έξω στην αυλή με τις ανθισμένες πορτοκαλιές. Στο δρόμο, ξεφωνητά, τα παιδιά της Αγίας Βαρβάρας έπαιζαν αμέριμνα μπάλα. Ηθελα να γυρίσω, να χτυπήσω το κουδούνι και να πω της Αμαλίας να ανοίξει το παράθυρο να τα δει. Κοντοστάθηκα. Εφυγα με την ελπίδα το παράθυρο να ανοίξει πολύ σύντομα...
 
Ο αδερφός μου που χάσαμε πριν πολλά χρόνια από καρκίνο στο έντερο έπαιρνε immodium (για τη διάρροια) επί πολλούς μήνες ενώ συνέχιζε να χάνει κιλά κλπ. επειδή επέμενε η γιατρος του.

Δεν έφταιγε εκείνη. Τόσο ήξερε, τόσο έλεγε. Έφταιγε εκείνος που παρόλο το ότι δεν υπήρχε βελτίωση συνέχιζε να την εμπιστεύεται.

Αν πας σε ένα μαγαζί και σου πουλήσουν χάλια εμπόρευμα, θα ξαναπάς? Γιατί επειμένεις να εμπιστεύεσαι ανθρώπους, έστω και καθηγητές χωρίς να βλέπεις αισθητό και μετρήσιμο αποτέλεσμα.

Οι "καθηγηταράδες" κάνουν απλώς τη δουλειά τους. Μπορεί για άλλους ανθρώπους να είναι πραγματικά σωτήρες και να έχουν κάνει σωστές διαγνώσεις και θεραπείες.

Αν δεν έχει αποτέλεσμα αυτό που σου συστήνουν, ψάξε κάτι καλύτερο. Τελεία και παύλα.

Καλή δύναμη!
 
Και επίσης ΤΑ ΝΕΑ

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20070502&nid=4634121


«Εξαιτίας σου “γιατρέ μου”...»
Δριμύ κατηγορώ από μια νέα γυναίκα, την Αμαλία Καλυβίνου, που μόνη της παλεύει με τον καρκίνο από παιδί
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ματίνα Ηρειώτου

Η Αμαλία έχει καρκίνο. Παλεύει μαζί του εδώ και είκοσι δύο χρόνια. Η αρρώστια της απέκτησε όνομα μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια.
Έως τότε οι δεκάδες γιατροί στους οποίους είχε απευθυνθεί για να βρουν την αιτία των αφόρητων πόνων που ένιωθε μιλούσαν για «ιδιοπάθεια», δηλαδή μια κατάσταση που δεν μπορούσε να εξηγηθεί.

Αποδείχθηκε ότι τον πόνο στο πόδι της προκαλούσε ένα «νευρίνωμα»- καλοήθης όγκος, δηλαδή - ο οποίος όμως με τον χρόνο εξελίχθηκε σε καρκίνο.

Σήμερα η Αμαλία Καλυβίνου, με ακρωτηριασμένο το πόδι της, παλεύει με τον καρκίνο στον πνεύμονα. Παλεύει με τη γραφειοκρατία, αλλά και με τους γιατρούς που την είδαν ως κρέας, ως πελάτη, ως φακελάκι. Τη μάχη της τη μοιράζεται στο διαδικτυακό της ημερολόγιο- το blog της. Η μαρτυρία της συγκλονίζει και αυτό φαίνεται από την τεράστια ανταπόκριση εκατοντάδων ανθρώπων που μπαίνουν στη σελίδα της.

Η 30χρονη φιλόλογος περιγράφει τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει χωρίς περιστροφές. Λέει τα πάντα με τ΄ όνομά τους. Άλλωστε, η Αμαλία δεν έχει τίποτα να χάσει... Από οκτώ χρόνων κοριτσάκι περίμενε από τους γιατρούς τη διάγνωση που θα της έσωζε τη ζωή, θα τη γλίτωνε από τους αφόρητους πόνους, τον ακρωτηριασμό. Η διάγνωση άργησε δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια.

«Έχω πονέσει αφόρητα»
Η Αμαλία γράφει: «Εξαιτίας σου “γιατρέ μου” έχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν΄ αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεβάτι ουρλιάζοντας απ΄ τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις, έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω χάσει εκδρομές, έχω στερηθει ταξίδια, έχω στερηθεί την ξενοιασιά στις κινήσεις λόγω του πόνου ή του φόβου του πόνου, δεν έπαιξα επαγγελματικά βόλεϊ.

Δεν φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας- λόγω του πόνου, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γιατρούς, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γονείς μου ήδη πριν από την εφηβεία μου μέχρι τα 25 μου, το παιδικό μου παιχνίδι έχει διακοπεί έξι φορές από άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο με μεταφορά από ασθενοφόρο, έχω νιώσει ντροπή για την εικόνα του σώματός μου, έχω αντιμετωπίσει παράλογη γραφειοκρατία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό.

«Το βλέμμα στην τσέπη»

Έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω νοση λευθεί σε καθαρά νοσοκομεία όπου ήμουν πελάτισσα και το βλέμμα ήταν πάντα στην τσέπη που μπορούσε και όχι στο πόδι που πονούσε, έχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους “επιστήμονες”, έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα, έχω υπάρξει άθυρμα του κάθε αμόρφωτου δημοσιοϋπαλληλίσκου, τις ώρες του πόνου έχω νιώσει τους γιατρούς όχι δίπλα μου αλλά απέναντί μου, έχω καλλιεργήσει ήδη από την παιδική μου ηλικία κυνισμό και έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τον κάθε “αρμόδιο”, έχω ζητήσει βοήθεια από ανθρώπους που ούτε θα καταδεχόμουν να κοιτάξω επειδή με λύγισε ο πόνος, δεν μπόρεσα ποτέ να θέσω την εργασία μου σε μακροπρόθεσμες βάσεις λόγω της ασταθούς υγείας μου, συχνά οι σεξουαλικές μου επαφές υπήρξαν επώδυνες, έχω κάνει άπειρα ξενύχτια λόγω του πόνου.

Υπήρξα θύμα κατηγοριών από την οικογένειά μου επειδή δεν ακολουθούσα τις (άσχετες) οδηγίες των γιατρών, έχω αντιμετωπίσει σηψαιμία, έχω “δει” και άλλες φορές τον θάνατο δίπλα μου, έχω δει τον πόνο των αγαπημένων μου όταν με βλέπουν να λιώνω, έχω δει το πρόβλημά μου να γίνεται πηγή ευτυχίας για άλλους (γιατρούς, ιδιοκτήτες κλινικών, φυσικοθεραπευτές, ορθοπεδοτεχνικούς που μού έφτιαξαν το τεχνητό μέλος, κ.λπ.), έχω χάσει την πλήρη αυτονομία μου, δεν εργάζομαι κανονικά εδώ και τρία χρόνια, έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά για να δεχτώ τη νέα εικόνα του σώματός μου, έχω αναγκαστεί να μάθω τουλάχιστον τα στοιχειώδη ιατρικά ζητήματα για να αναπληρώσω την άγνοια των γιατρών και ιδίως των ανεπίβλεπτων ειδικευομένων, έχω χάσει αρκετές φορές τα μαλλιά μου αναγκαζομενη έτσι να ανέχομαι τα ηλίθια βλέμματα πολλών περαστικών (επειδή αποφάσισα να μη χαροποιήσω με τον καρκίνο μου ΚΑΙ αυτούς που πουλούν περούκες).

Έχω περάσει εφιαλτικές ώρες ως δέσμιο κομμάτι κρέας χωρίς καν φωνή σε εντατικές, συχνά θέλω συνοδό ακόμη και για να κατέβω τις σκάλες του σπιτιού μου...».
 
Μακάρι με τη συνέντευξη να γίνει κάτι, να ξυπνήσει επιτελους αυτός ο ναρκωμενος Λεβιαθαν που αποτελει το ελληνικο ΕΣΥ.
Αντιμετωπίζω κι εγω ενα ψυχοσωματικο συμπτωμα τον τελευταιο καιρο, ημικρανίες και ζαλάδες από ανεξήγητη αιτία, και αν και δεν είναι ούτε κατά το ήμισυ τόσο σοβαρό όσο το δικό σου, σύρθηκα σε πολλούς διαφορετικούς γιατρούς και νοσοκομεία για να το αντιμετωπίζω, μη έχοντας ύστερα απο 2 μήνες εξετάσεων και αγωγής μια καλύτερη ιδεα για την κατάστασή μου από ότι σήμερα.
Το μόνο που θυμαμαι, ατελειωτες ουρες, δυσαρεστες οσμές, ραντζα παντου, προχειρες και γρηγορες καταστάσεις και γιατροί που αντιμετωπίζουν τον ασθενη στην καλυτερη περίπτωση σαν πειραματόζωο, και στη χειρότερη απλά σαν ζώο...
Καλή τύχη, καλό κουράγιο για τη συνέχεια και να θυμασαι ότι ακόμα κι αν η συμπαράστασή μας ειναι ψηφιακή και δε μας βλεπεις, δεν είσαι μόνη σου...
 
εχεις απιστευτα μεγαλη ψυχη. το μονο που μπορω να σου πω ειναι πως διαβαζω αυτα που γραφεις και κλαιω. νασαι καλα. Δημητρης
 
σημερα Τετάρτη 2/5/2007 πρωτοσέλιδο και στα "ΝΕΑ" εκτός από την "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"!!!!Μπράβο Αμαλία και μπράβο που λες ονόματα(μήπως υπάρξει λίγη ευθυξία - λέμε και καμια μαλακια να περναει η ώρα)
 
Μπραβο σε ολους σας για τη δημοσιότητα που πηρε αυτό το θέμα! Ευχομαι να έχει και πρακτικό αποτέλεσμα για σένα Αμαλία και για όλους όσους πέφτουν θύματα ηλιθίων. Διαβασα όλες τις δημοσιεύσεις σου (μου πήρε λιγο χρονο.. ε, εργάζομαι συγχρόνως)και δεν έχω λόγια. Το να πω πως εισαι πάρα πολύ δυνατή ειναι σαφώς λιγο και δεν οφελεί. Θα συνεχίσω να παρακολουθώ το blog σου και αν δω οτι μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο θα το κάνω. Κουράγιο και οι προσευχές μου ειναι μαζί σου.
 
Δύναμη δεν 8α σου ευχηθώ γιατί την έχεις και με το παραπάνω.

Για τα μοσχάρια που ταλαιπωρούν τον κόσμο δεν θα μιλήσω.

Έλληνα υπάρχει σωτηρία...φύγε απο την Ελλάδα που σε έχει για μαλάκα...Διαφορετικά ξύπνα, ασε άρτους και θεάματα για λίγο μπας και δεις ότι σε δουλέβουν και μετα πετα3ε τα βρωμόσκυλα εκεί που τους αξίζει....
 
amalia kalimera
diavasa simera ti sinenteuxi sou stin enet kai ta nea. den xero ti einai katallilo na sou po kouragio; tharos;einai mallon kouventes pou tis exei akousei toses fores .... sinexise na agonizesai me oli sou ti psixi, me auta to apisteuto apothema dinamis pou exeis,
 
Sou euxomai dunami kai kouragio gi auto to duskolo agwna pou mexri twra exeis vgei nikitria. Euxomai olopsuxa na therapeuteis suntoma etsi wste meta na exeis oli ti dunami na asxolei8eis full time me auto pou toso spoudaia kaneis. Eisai h fwni gia pollous ellines, gia polles ponemenes psuxes, gia pollous apelpismenous kai gia pollous pou elpizoun kai theloun na epel8ei ena kalutero aurio gia ti sapismeni mas koinwnia kai th xwra pou zoume.

ola na sou er8oun kala koritsaki omorfo. Kalh sunexeia hrwa.
maria
 
BRAVO RE KORITSARE, POLY KALA TOYS TA EIPES. GIA NA DOYME TI THA KANOYN TWRA OI "GIATROI".
 
μόλις διαβασα το άρθρο στην Ε. δεν είχα ιδέα για την ιστορία σου και το μπλογκ σου. Δεν εχω τι να πω, ειλικρινά με έχει αφήσει άφωνο η όλη υπόθεση. Πέρασα από όλο το φάσμα των αντιδράσεων: αρχικά ήθελα να σπάσω τα κεφάλια όλων αυτών που σε έκαναν να υποφέρεις έτσι, μετά δάκρυσα για τα μαρτύριά σου, ύστερα ήθελα να κάνω κάτι για να τα αλλάξω ολα αυτά και τελικά έμεινα με μια πικρή γεύση γνωρίζοντας βαθιά μέσα μου οτι ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε για να σκοτώσουμε αυτό το πλέγμα διαφθοράς-γραφειοκρατίας-αδιαφορίας που δηλητηριάζει καθημερινά τις ζωές μας.
Είμαι ο τελευταίος που μπορεί να δώσει συμβουλές. Ωστόσο νομίζω οτι πρέπει να προσέξεις τον ψυχολογικό τομέα που είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Ελπίζω κι εύχομαι ολόψυχα να γίνεσαι καλύτερα κάθε μέρα.
Γιώργος από Ντουμπάι
 
Είναι πραγματικά καταπληκτικό αυτό που συνέβη.

Χάρη στο κουράγιο σου, άνοιξες και αυτό το ιστολόγιο που με την σειρά του έγινε λινκ σε ένα σωρό άλλα και τελικά και το θέμα σου βγήκε και έγινε πρωτοσέλιδο στις δύο μεγαλύτερες εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας!

Φαντάζομαι ότι πέρα από την βελτίωση της κατάστασής σου που αναφέρεις, η όλη εξέλιξη θα πρέπει να επέδρασε πολύ θετικά στην ψυχολογία σου. (Όχι ότι δεν έχεις αρκετά αποθέματα ψυχικής δύναμης, αυτό το έχεις αποδείξει με την ως τώρα πορεία σου πριν τις συνεντεύξεις).

Καλή δύναμη για την συνέχεια και μην το βάζεις κάτω!

(Σιγά μην το βάλεις δηλαδή. Εσύ έκανες σερβίς "άσσο" στο γήπεδο του ιατρικού κατεστημένου)

Είσαι παράδειγμα προς μίμηση και τίποτε λιγότερο από αυτό.
 
Αμαλία, σου οφείλω μια συγγνώμη που τόσον καιρό παρακολουθώ το θέμα σου και δεν έχω πει τίποτα. Δυστυχώς ο πόνος των άλλων με κάνει να νιώθω μικρή και ανήμπορη. Ειλικρινά, ακόμα και τώρα, δεν ξέρω τί να σου πω, τί να σου ευχηθώ. Κουράγιο και δύναμη νομίζω ότι έχεις σε μεγάλο βαθμό, το απέδειξες γράφοντας όλα αυτά, μη μένοντας παθητική απέναντι σε όλα όσα σε έχουν αναγκάσει να υποστείς.
Σε είδα πρώτη φορά από link κάποιου καλού φίλου. Εκείνη τη μέρα διάβασα όλα τα ποστ σου.
Σε καταλαβαίνω αρκετά, αν και τα δικά μου δεν συγκρίνονται μπροστά σε αυτά που τράβηξες εσύ. Από ιατρικό λάθος και μετέπειτα από καραγκιόζηδες γιατρούς, πέρασα μία 10ετία μπαινοβγαίνοντας σε νοσοκομεία και πίνοντας κάθε πιθανή κι απίθανη αντιβίωση. Απλά με είχαν κάνει πειραματόζωο. Εν τέλει χειρουργήθηκα στα 14 γιατί είχα την καθαρή τύχη να έχω έναν συγγενή γιατρό στο Ιπποκράτειο, έναν χρυσό άνθρωπο που έσβησε λίγα χρόνια μετά από καρκίνο (και ζημιώθηκε το ιατρικό σώμα). Σε αντίθετη περίπτωση, σίγουρα θα είχα ταλαιπωρηθεί πολύ περισσότερο. Η αναλγησία των γιατρών είναι κάτι που έζησα πολύ έντονα κι ακόμα και τώρα το να πρέπει να πάω σε γιατρό μου φαίνεται απίστευτα ψυχοφθόρο.
Σήμερα διάβασα και το άρθρο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι συγκινήθηκα απίστευτα. Πέρασαν αρκετές ώρες για να βρω κουράγιο να σου γράψω. Απέδειξες όχι μόνο το ψυχικό σου σθένος, αλλά και τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας σαν μλόγκερς για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Νομίζω ότι όλοι μας σου χρωστάμε ένα τεράστιο ευχαριστώ γι' αυτό. Μας έδωσες ένα μεγάλο μάθημα.
Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο και κυρίως να μην το βάλεις κάτω.
 
Isws oi polloi filoi sou sto Blog tha mporousan na stiloun liga lefta o kathenas kai etsi na mazeutei ena simantiko poso kai na mporis na agorasis to farmako pou sou xreiazete. An to apofasisis auto tha mporw na sou steilw kai egw to meridio mou.
Vassilis St.
 
Ανησυχώ. Ανησυχώ για την κοινωνία που κακοί γιατροί, κακοί δικηγόροι, κακοί κρατικοί λειτουργοί, κακοί δημοσιογράφοι (ναι υπάρχουν και τέτιοι) εξασκούν το επάγγελμα τους χωρις να είναι υπόλογοι χωρίς να υπάρχει ένας μηχανισμός να τους καθιστά υπέυθυνους για τα λάθη τους και τις παρατυπίες που προξενούν βλάβες πόνο η και θάνατο. Το πρόβλημα δεν είναι ιατρικό, είναι θεσμικό. Σαν ατελή όντα χρειαζομαστε νόμους για να ζήσουμε σαν ομάδα. Και χρειαζόμαστε ένα μηχανισμό να απονέμει δικαιοσύνη σύμφωνα με τους νόμους. Εκεί έχουμε έλλειμα. Μεγάλο. Και ελλείψει δικαιοσύνης βλέπουμε την απελπισία να καταφεύγει σε τηλε-εισαγγελείς και σε τηλε-δικαστές. Σε λίγο θα έχουμε και μπλογκοδικαστές. Και καλά η Αμαλία μας είναι σοβαρό και επώνυμο άτομο με στοιχεία. Θά είναι όμως όλοι που θα καταφεύγουν στα μπλογκς να βρουν το δίκηο τους τίμιοι και σοβαροί σαν την Αμαλία ?
Χαίρομαι αλλα δεν πανηγυρίζω για την δημοσιότητα. Θα πανηγυρίσω οταν ακούσω πως η Αμαλία πάει καλλίτερα και πονά πιο λίγο. Και ο θρίαμβος θα έρθει όταν μειωθούν δραστικά οι Αμαλίες. Και προς αυτή το θρίαμβο Αμαλία έχεις βοηθήσει πολύ. Κι αν μου επιτραπεί, μία συμβουλή. Προσοχή. Το μαχαίρι της δημοσιότητας είναι πολύ κοφτερό. Μπορεί μ'άυτό να κόψει κανείς τα κακώς κείμενα αλλα μπορεί και να κοπεί. Πάντα μπρός Αμαλία.
 
Μόλις διάβασα τη συνέντευξη και έχω μόνο να πω ένα μεγάλο-μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στη μάνα της Αμαλίας. Κυρία Δικαία καλυβινού δεν ξέρω αν διαβάζετε ή αν θα διαβάσετε το σχόλιό μου, άλλα είστε αξιέπαινη που μεγαλώσατε μια κόρη με τέτοιο ήθος και δύναμη και που αντέχετε ακόμα να συμπαραστέκεστε στο γολγοθά της Αμαλίας με όλες σας τις δυνάμεις. Είστε ο ορισμός της ΜΑΝΑΣ-ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Και αυτό είναι κάτι που απ'ότι πρόσεξα κανένας άλλος μπλόγκερ δεν εκθείασε. Αμαλία μου ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
 
Το διαδίκτυο φαίνεται πως είναι ένα κατεξοχήν δημοκρατικό μέσο και για αυτό παράχθηκε αυτό το αποτέλεσμα. Επιτέλους να ακουστούν οι φωνές των πολιτών στον κόσμο, και να σταματήσουν να ακούγονται μόνο οι φωνές των ψήφων μας στις εκλογές και μόνο.

Και στα κανάλια θα λένε πάλι τι φόρεμα φορούσε το χάρχαλο η Βανδή, πόσο εκτός πραγματικότητας είναι επιτέλους.

Καλή συνέχεια Αμαλία, και αυτό με τις δωρεές που πρότεινε κάποιος αν χρειάζεσαι λεφτά κάντο.
 
Πόσα τέτοια ηλεκτροσόκ χρειάζεται αυτή η ρουφιάνα η ελληνική κοινωνία (που επίσημα πλέον έχει βαριά καρκινοπάθεια) για να πάρει μπρός;
Πόσες περιπτώσεις πρέπει να έρθουν στα φώτα των ΜΜΕ για να συνειδητοποιήσουμε οτι κι εμείς οι ίδιοι που χαιρόμαστε για τη "νίκη" των blogs είμαστε που συντηρούμε αυτό το καρκίνωμα που ακίζεται με τον ψευδώνυμο τίτλο "σύστημα υγείας";
Να είσαι καλά Αμαλία, σ' ευχαριστούμε για τον καθρέφτη!
 
prin apo merika lepta milhsan stis eidhseis gia sena.. Egw diabaza to blog sou apo paliotera. Apla h8ela na enhmerwsw, oti molis to eida.
 
ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: ΑΜΑΛΙΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ “ΓΕΡΟΣ” ΓΟΥΤΗΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΝΑΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΕΙΤΕ ΕΝΑΝ ΑΡΙΘΜΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ PAYPAL (ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ) Ή ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΑΝΩΝΥΜΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ, ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ Ή ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ, ΌΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΗΤΑΣ ΕΣΥ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ. ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΛΙΝΚ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ. ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ.
 
Αμαλία, διάβασα τη συνέντευξη στην "Ε", και στη συνέχεια μπήκα στο blog σου.

Ελπίζω, να διώξουν ορισμένους "γιατρούς" με τις κλωτσιές.
 
Εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά!'Εχω "ζήσει" παρόμοιες καταστάσεις και με δικά μου προβλήματα υγείας και με τον πατέρα που "έφυγε" μέσα σε
νοσοκομείο-"πολυεθνική"...Στη χώρα της φραπεδιάς,όπου γίνεσαι γιατρός από πρεστίζ κι όχι γιατί το φωνάζει η ψυχή σου,τι μπορούμε να περιμένουμε;Μπράβο στους φίλους σου,που έφτασαν τη φωνή σου παντού.Θα πάρουμε κι εμείς τη σκυτάλη!...Να είστε καλά όλοι!...

Ελένη
 
Μακαρι να βγει το καλυτερο απο αυτη την ιστορια.
 
ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΠΟΣΟ ΚΟΣΜΟ ΕΣΩΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ.....
ΕΥΧΟΜΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

ελπιζω να μην υπαρχει προβλημα που δημοσιευσα στο μπλογκ μου ενα μερος απο το μπλογκ σου....για να μαθουν ολοι τι παιζει!
αν υπαρχει προβλημα στειλε μαιλ και θα το διαγραψω!
 
Αμαλία χίλια κουράγια κοπέλα μου...
Θα στείλω το σύνδεσμο για το blog σου απανταχού, σε γιατρούς και σε πολλούς άλλους ακόμα.
Αν τα καταφέρω και προλάβω θα πάρω και την Ελευθεροτυπία σήμερα
--> http://img63.imageshack.us/img63/8023/75681256ed2.jpg
Νά'σαι καλά demasame για το σύνδεσμο στα ΝΕΑ:
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20070502&nid=4634121
και την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=96109740
 
Χρειάζεται πάντα μια Αμαλιά για να καταλάβουμε τι σημαίνει να είναι κανείς Άνθρωπος. Μπράβο ρε Αμαλία, είσαι πολύ μεγάλη στη ψυχή!

Αννούλα, Βανούλα, Δεσποινούλα, Ρούλα, Ελενούλα και λοιπά καθημερινά καλοπληρωμένα πορ***ια της τηλεοφθαλμολαγνείας μας, τι νιώθετε τώρα που διαβάζεται αυτό το μπλογκ; Πως είπατε;;; δεν το διαβάζετε;!;!; Δίκιο έχετε, μια στο Μιλάνο για ρούχα μόδιστρων, μια στο Παρίσι για καφέ, μια στα Β.Προάστεια για όργια (συνέντευξη εργασίας το λένε εκεί), μια στο σαλέ (αυτό που δεν κάηκε) για ξεκούραση, ε που να προλάβετε οι χριστιανές; τουλάχιστον έχετε στήθος (σιλικονάτο) και μπούτια για πούλημα, γιατί από μέσα στη ψυχή είστε ΑΔΕΙΕΣ! Να σας χαίρεστε!
 
είσαι και ομορφούλα όπως σε δείχνουν στα ΝΕΑ...
 
ΑΜΑΛΙΑ,
ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙ-ΒΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΙΔΑ, ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΚΟΥΚΛΑ, ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ.
ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΑΜΑΛΙΑ, ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ....ΣΥΓΚΡΥΟ.
ΤΡΕΜΟΥΝΕ. ΚΡΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΜΑΛΙΤΣΑ...., ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΡΕΧΟΥΝΕ ΤΩΡΑ....
 
ΑΜΑΛΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΜΟΛΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ.ΕΧΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΚΑ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ!ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΠΟΛΛΑ,ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΜΕ!
 
Σε ευχαριστούμε που μας ξύπνησες με τον πόνο σου.Οτι άλλο και να πω είναι λίγο. Μόνο τώρα που άρχισε το ένδιαφέρον απο τους μεγάλους (κανάλια κτλ) μην σταματήσεις να είσαι επιφυλακτική απέναντι τους. Συνέχισε να στιγματίζεις και να μας ξυπνας με την τόση δύναμη που μας δείχνεις..
 
Δυνατή μου Αμαλία,

Σήμερα το πρωί άκουσα στο ραδιόφωνο για την περίπτωσή σου. Διάβασα τη συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία και πέρασα αρκετή ώρα στο Blog. Δεν μπορώ να προσδιορίσω το πώς αισθάνομαι τώρα: συγκινημένος; τσατισμένος; πικραμένος;

Μάλλον ντροπή αισθάνομαι...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ που ζω σε αυτή τη χώρα, όπου όλοι κόπτονται για τα δημοκρατικά ιδεώδη, φωνασκούν και εγείρονται όποτε συμβαίνει κάτι στραβό... αλλά πάντοτε τακτοποιούν τα του οίκου τους με τρόπο που να εξυπηρετήσει το συμφέρον τους χωρίς να νοιαστούν εάν θα βλαπτεί κάποιος άλλος...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ που ζω σε αυτή τη χώρα, όπου οι νόμοι παραβιάζονται απροκάλυπτα και απροσχημάτιστα, από αυτούς που "έχουν διασυνδέσεις"... από αυτούς που βολεύονται μέσω "κουμπάρων" και "συμπεθέρων"...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ που έχω δώσει ψήφο σε πολιτικό κόμμα, περιμένοντας κάθε φορά ότι κάτι, έστω κάτι ελάχιστο, θα γίνει καλύτερο (τόσο μαλάκας είμαι)...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ που κάποτε προσπαθούσα επίμονα να πείσω την αδερφή μου να μην μείνει μόνιμα εκτός, με ελληνοκεντρικά επιχειρήματα τύπου "ο ήλιος, η θάλασσα, το φραπεδάκι, ο τζερτζελές"...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΑΥΤΗ, ΓΙΑ ΤΟ "ΚΡΑΤΟΣ" ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙΑΔΑ - ΕΝΩ ΟΙ "ΑΛΛΟΙ", ΟΙ "ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ", ΟΙ "ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ", ΟΙ "ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ", ΟΙ "ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ", ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ...

Μπράβο σου κορίτσι μου που βρήκες τη δύναμη και ξεφώνισες ενώ εμείς οι υπόλοιποι απλώς τα κουβεντιάζουμε με πολύ ελληνικό στυλ στις ιδιωτικές μας παρέες... Μπράβο σου που έκραξες όλο αυτό το αληταριό, όλους αυτούς τους κοπρίτες που διαιωνίζουν το απεχθέστερο των ειδών, που ποτέ δεν θα λείψουν από τούτη την "μητέρα της δημοκρατίας", που πάντοτε θα διάγουν τον βίο τους ως παράσιτα...

Μην περιμένεις να τιμωρηθεί κάποιος από όσους κατονομάζεις. Μην περιμένεις επίσης να αλλάξει κάτι - το πρόβλημα έχει βαθύτατες και σκληρότατες ρίζες και είναι θεσμικό όπως προείπε κάποιος/α. Όσο οι υπήκοοι της Banana Republic of Greece θα ψηφίζουν (με φανατισμό μάλιστα!) τα επικίνδυνα αυτά δίποδα που ονομάζονται "πολιτικοί", τόσο θα χάνεται και η τελευταία ελπίδα να μείνει κάτι όρθιο σε αυτό τον τόπο...

Υποκλίνομαι στο κουράγιο σου. Δεν ξέρω αν εγώ θα το είχα...

Με απέραντη τιμή,

ΣΩΤΗΡΗΣ


*ΥΓ* Έχω υποσχεθεί στον ευατό μου να σταματήσω να ψηφίζω. Και σκοπεύω να το κάνω πράξη, έστω και αν κάποτε υποστώ τις συνέπειες της κρατούσας νομοθεσίας που με υποχρεώνει (...) είτε να προσέλθω στο παραβάν είτε να ζητήσω τη σχετική βεβαίωση από το "όργανον" του αστ. τμήματος της περιοχής όπου θα βρίσκομαι. Τέτοια "δημοκρατία" δεν την επιβεβαιώνω με την ψήφο μου...
 
ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΟΥ . ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΟ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ . ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ...
 
Δήμαρχε ακούς; ένα βραβείο για τον Άνθρωπο Γιατρό Γ.ΣΑΡΜΑ και ένα ευχαριστώ [και γρήγορα].

Χαϊδεμένες κοράκλες και γιόκες των Χρυσικόπουλου Θεόδωρου, Ζαμπέλη Θωμά (και της ομάδα του), Πανυπέρη Αχιλλέα, Στάμυο Κωνσταντίνου, Θούα Βασίλειου, Παπαδημητρίου Αλέξανδρο, Τεσσέρη Ιωάννη, Καραγεωργίου Κλημεντίνης, Λυμπερόπουλου, Παναγόπουλου που σίγουρα σερφάρετε και διαβάζετε αυτή τη σελίδα, να χαίρεστε και να υπερηφανεύεστε για τους απάνθρωπους γονείς σας που θέλουν να λέγονται και γιατροί. Ένας εθελοντής παρακαλώ να τους κάνει μήνυση ή ένας εισαγγελέας να ασκήσει αυτεπάγγελτα δίωξη στην αρχοντομουτσούνα τους [επειγόντως].
 
Έφερες τα πάνω κάτω στις ψυχές μας και στα blogs. Eίναι απίστευτο το θάρρος σου κορίτσι μου. Εύχομαι να καθαρίσει ο ουρανός σύντομα.
 
Γεια σου Αμαλία.
Πρωτοδιάβασα το blog σου πριν από ένα μήνα.
Μέσω των τόσων σχολίων, κι εμεις συμπάσχουμε μαζί σου. Ελπίζω πλέον μέσω των εφημερίδων (σήμερα ήσουν κεντρική σελίδα σε ΝΕΑ και Ελευθεροτυπία) να ευαισθητοποιηθούν και άλλοι(αυτοί που πρέπει) και να γίνουν κάποια βήματα μπροστά. Μόλις πρόλαβα λίγα λεπτά στην TV την μητέρα σου να μιλάει. Κατά τα άλλα επιβεβαιώνεται αυτό που λένε ότι η τηλεόραση είναι ένα μπάχαλο. Ελπίζω τελικά τα πράγματα πλέον να πάνε καλύτερα. Για σένα, για τους υπόλοιπους που βιώνουν παρόμοια, για τους επόμενους, για τους προηγούμενους. Για όλους εμάς. Είναι κοινωνικό ζήτημα. Άλλωστε τι ζήτησες; Αυτό που δικαιούσε. Ένα κράτος πρόνοιας και ένα κράτος δικαίου. Ένα κοινωνικό κράτος...
 
ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΜΑΛΙΑ,ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗ ΜΟΥ,ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΛΗ ΜΟΥ.ΕΛΠΙΖΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΛΕΟΝ.ΕΓΩ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ SITE ΤΗΣ ΕΡΤ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
 
dystyxws dn prolava olo to thema sthn thleorash alla mono to telos k etsi dn eida polla. Elpizw na kinhtopoihthoun ola ta mesa k arxizontas apo thn dikh sou periptwsh na synexisoun k me tis alles voithwntas anthrwpous pou exontas sovara provlimata perimenoun sthn oura gia eggrafa me mhdenikh axia wste na proxwrhsoun se therapeia... xarhs se esena tha vrethoun polles lyseis (euelpistw toulaxiston)...
 
Geia sou Amalia,

Olos o kosmos einai mazi sou,
ti na pei kanis gia to IKA, otan parolo pou parakratei to 29% ton apodoxon ton ergazomenon, (eno stin Agglia px einai 12.5%) parexei toso xamilou epipedou ypiresies.

Kali dynami.

Xenitemenos sto Londino
 
Μολις διαβασα το αρθρο. Δεν εμεινα ομως εκει. Εμεινα στην φωτογραφια. Μανα και κορη δεμενες με τον πονο, την αχρηστη ταλαιπωρια. Σε κοιταζω στα ματια και ειναι σαν να ακουω τα λογια σου. Τον χειμαρρο που μας χαστουκισε και μας συγκλονισε. Χαιρομαι που τα λογια εχουν αποκτησει και προσωπο. Δεν εισαι μια φωνη μεσα απο ενα blog. Εισαι μια ολοζωντανη γυναικα που απαιτει τα αυτονοητα.Αυτα που δικαιουται. Τιποτα παραπανω. Ελπιζω η μορφη σου να "στοιχειωσει" τον υπνο ΟΛΩΝ μας. Σε σκεφτομαι...
 
Συγκλονιστικά αυτά που διάβασα.
Ακούγονται πολλά για τους γιατρούς και για την ταλαιπωρία των ασθενών σε κλινικές και Νοσσκομεία αλλά αυτά που σας συνέβησαν ξεπερνούν κάθε όριο.
Σας θαυμάζω και σας εύχομαι Καλή ανάρρωση.
 
Αμαλία...
Έμαθα για αυτό το blog μέσω της τηλεόρασης. Το διάβασα.. Και νιώθω την ανάγκη να σου πω κάτι αλλά τα χάνω μπροστά στο μεγαλείο της δύναμης σου και στον Σταυρό που σηκώνεις.. Προσεύχομαι να είσαι δυνατή.
Σε ευχαριστώ.
Νίκος
 
Amalia ego to akousa stis eidisis tou anntena europe an den kanw lathos h sto ert sat entelos tixaia.simera tha tiposo arketa apo ta arthra sou na ta pao se ena agapimen mou prosopo pou nosi me mia apo ta idia.Alli mia fora tha sou po kouragio ipomoni kai poli dinami.Ta kalitera.....
 
ΑΜΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ.ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΣΕ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ 2 ΛΟΓΙΑ.ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ.ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΟΥ.ΤΟ E-MAIL MOY:VLASIS7@HOTMAIL.COM
 
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΜΑΛΙΑ. ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΜΑΡΘΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΡΚΕΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ. ΤΟ SITE ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΛΟΒΟΥ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ. ΝΟΜΙΖΟΥΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΙ ΕΧΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ-ΤΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ-ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠΟ Τ΄ΑΡΧ....
ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΙΑΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ-ΑΠΟ ΚΑΘΑΡΗ ΤΥΧΗ-ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 500 ΛΕΥΚΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ.
ΗΤΑΝ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΜΥΣΤΙΚΟ.ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΤΟΥ
ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΥΔΑΚΟΣ ΟΧΙ Ο ΙΔΙΟΣ
Ο "ΘΕΟΣ" ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ 9 ΜΗΝΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΗΞΕΡΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΟΥΓΚΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ.Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΑΝΑΠΟΔΑ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΘΕΝΕ ΗΤΑΝ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΩ ΠΙΣΩ.Ο ΜΟΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΠΕΣΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ ΝΕΚΡΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΡΠΑΚΗΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΖΑΧΑΡΟΥ.ΤΩΡΑ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΑΙΣΙΩΣ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΜΩΡΟ-8 ΜΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ- ΤΩΝ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΕ ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΖΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΗΤΑΝ 65 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΔΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΙΔΕ ΕΓΓΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ.ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.ΣΟΥ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ.ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΑΠΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ mail ΜΟΥ:nx50a@yahoo.gr.ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΛΑΣΜΑ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΕΡΧΕΙΣ.
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
 
Αμαλια...ο,τι κ να πω θα ειναι λιγο. Ως μελλοντικος γιατρος για δυο πραγματα μπορω να ελπιζω: πως δεν ειναι οι περισσοτεροι ετσι κ πως εγω δεν θα καταντησω ενα αψυχο αντοκειμενο που βλεπει τον ανθρωπο ορθογωνιο σε δυο διαστασεις...

Το μονο--αν μου επιτρεπεις--ειναι μια μικρη συμβουλη: ξοδεψε πολλες ωρες με τα ανιψια σου. Θα τους λειψεις ετσι κι αλλιως μια μερα. Ας εχουν τουλαχιστον να θυμουνται μια υπεροχη θεια. Μια δυνατη γυναικα. Στα λεω αυτα γτ εχασα το θειο μου. Κ πιο πολυ απ ολα ποναει το οτι δεν περασα χρονο μαζι του. Δεν γνωρισα τον ανθρωπο αυτον που ολοι μου λενε ποσο μοναδικος ηταν...ενω ητανε τοσο κοντα μου.

Να ποσταρεις οσο συχνα μπορεις. Ευχομαι οτι καλυτερο. Μας δινεις δυναμη. Σου δινουμε οση αγαπη μπορεις να παρεις μεσα απο μια κρυα οθονη υπολογιστη-φιλια
 
Καπετάνισσα, έγινες πρωτοσέλιδο! Έστειλες τη μπάλα στα δίχτυα τους και... μπαμ! Τι come back ήταν αυτό ρε κορίτσαρε;
 
Αμαλία, ξέρεις πως τα λόγια δεν βοηθούν, κι έχεις ακούσει τόσα μέσα στην Οδύσσεια σου…
Δακρύζω και σου στέλνω την συμπαράστασή μου. Προσεύχομαι να συνεχίσεις μάχιμη. Ελπίζω η ομορφιά σου να γίνει φάρμακο στην ασχήμια.., να της δώσει σχήμα και μορφή. Εύχομαι κι άλλη δύναμη απέναντι στη δοκιμασία. Ευχαριστώ που υπάρχεις και μας στηρίζεις.

Θλίβομαι που ξυπνάμε για να αντικρίσουμε την τηλεοπτική εικονική πραγματικότητα, κι όχι για την πραγματικότητα της ζωής, που ξυπνάμε για να γεμίσουμε καρότσια και πλαστικές σακούλες, κι όχι την άδεια μας καρδιά.
Σε φιλώ
Αναγνωστίδης Φάνης
 
Geia sou Amalia. simera sta nea grafoun gia esena...gia tin dynami sou kai to kouragio sou, gia ta blogs kai tin sybarastasi...kai pano apo ola gia tin grafiokratia kai tin adeiforeia pou epikratei. Efxomai kai elpizw pws i kathe afti prospathia tha se kratisei dynati.
 
Καλησπέρα αμαλία.

όπως είχα πει και νωρίτερα, σκάναρα την συνέντευξή σου και την ανέβασα, αν και είδα ότι το έχει και Online η Ελευθεροτυπία, όπως γράψανε αρκετοί νωρίτερα.

Όσοι τέλος πάντων θέλετε να δείτε το πρωτότυπο, παρακάτω είναι σκαναρισμένη η συνέντευξη της Αμαλίας:

Σελίδα 1

Σελίδα 2

Καλό βράδυ Αμαλία, χαιρετίσματα και καλή δύναμη σε σένα και στην μαμάκα σου.
 
ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ!..
 
Αμαλία θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια για το θάρρος σου.
Περιπτώσεις σαν τη δική σου πρέπει να βγαίνουν καθημερινά στη φόρα και οι γιατροί που ονομάτισες πρέπει να απολυθούν για να μη πάρουν και άλλους στο λαιμό τους.
Δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που δεν υπάρχει έλεγχος πουθενά ,ούτε και στους γιατρούς.
Δουλεύω σε ένα γνωστό φωτοτυπικό κέντρο στο Γουδί, ακριβώς δίπλα από την ιατρική σχολή. Δε μπορείς να φανταστείς τι βλέπουν καθημερινά τα μάτια μου και τι ακούν τα αυτιά μου. Όταν δεν υπάρχει συνείδηση ούτε από τους καθηγητές αλλά ούτε και από τους φοιτητές ,τότε καταλήγουμε να βλέπουμε καταστάσεις σαν τη δική σου. Τους καθηγητές δεν τους ενδιαφέρει να διδάξουν σωστά τους φοιτητές , παρά μόνο να διορθώσουν γρήγορα τα γραπτά τους, να τους ξεπετάξουν γρήγορα για να πάνε για καφέ. Το ίδιο και οι φοιτητές. Δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν αλλά να κανονίσουν να περάσουν το μάθημα με έτοιμα τα θέματα που τους έχουν δώσει την προηγούμενη ημέρα από την έδρα και να ζήσουν τη φοιτητική ζωή. Έτσι σπουδάζει και η γιαγιά μου ιατρική.
Όσο για τα φακελάκια , σε γκάλοπ που έγινε στους φοιτητές ιατρικής παραπάνω από το 50% θέλει να παίρνει φακελάκια. Αν είναι δυνατόν!!
Όταν το όνειρο των Ελλήνων φοιτητών ιατρικής είναι να τελειώσει για να παίρνει κάποτε φακελάκια πάμε κατά διαόλου!Όταν η μάθησή τους στηρίζεται στα σκονάκια, στις σμικρύνσεις και γενικότερα στις αντιγραφές ,τότε ναι! Ξαναπάμε κατά διαόλου.
 
Σήμερα έτυχε να διαβάσω την περιπετειά σου!Ειλικρινα σοκαριστηκα και παράλληλα εκνευρίστηκα.Το θάρρος σου όμως είναι αξιοθάυμαστο! Συνέχισε!! Είμαστε πολλοί μαζι σου!!!
 
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΜΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΠΟ 40 ΚΥΜΜΑΤΑ...

ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣ ΑΜΑΛΙΑ

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ. ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΑΝΗΨΙΑ ΣΟΥ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΤΟΥς ΛΕΙΨΕΙΣ, ΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΘΕΙΑ ΤΟΥΣ!

ΦΙΛΙΑ ΚΟΥΚΛΑ

ΥΓ. ΒΑΛΕ ΑΡ. ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΛΕΜΕ!
 
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ((ΠΑΡΟΝ)) ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΚΑΤΙ...
jimis@rocketmail.com
 
ATHENA σε βρίσκω πολύ σωστή. Συμφωνώ και επαυξάνω. Μπράβο και στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ
και τη ΜΑΤΙΝΑ ΗΡΕΙΩΤΟΥ.
 
Αμαλία μου, τόσο καιρό και δεν ήξερα τίποτα! Ήμουν σε ένα άλλο κόσμο! Σήμερα έμαθα!
Ντρέπομαι... και σου εύχομαι Υγεία!
Υγεία! Υγεία!
Θα τον γυρίσουμε τον ήλιο! θα δεις!
Τελικά τα μπλογκ είναι μεγάλη δύναμη!
Μακάρι να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μας! Από μας εξαρτάται!
Χθες αγκάλιασα ένα ξάδελφό μου που έχει καρκίνο, ίσως για τελευταία φορά...
Κι όμως, νωρίτερα τον κουβαλούσαν τρεία άτομα στο ΙΚΑ του Βόλου, σχεδόν νεκρό...για να πάρει την σύνταξη που δικαιούται. Πάλι έλλειπαν χαρτιά. Δεν τους έφτανε η απόδειξη της εικόνας...
που θα έπρεπε να πάει η ίδια η επιτροπή σπίτι του...
Έχεις μεγάλη ψυχική δύναμη κορίτσι μου και όλα θα πάνε καλά!
 
Αμαλία είσαι ελεύθερος και γενναίος ανθρωπος, ένα "γειά" σου αρκεί νομίζω.
 
Το ΙΚΑ ακούει; είναι *και* στο χέρι σας να διευκολύνεται την κατάσταση κύριοι δημόσιοι *υπάλληλοι* του ιδρύματος κοινωνικών ασφαλίσεων (με έμφαση στη λέξη υπάλληλοι). Αλήθεια, την ακτινογραφία των συναισθημάτων σας την έχετε δει ποτέ; Τι περιμένετε;
 
Αμαλία, η δύναμή σου μας δίνει κουράγιο, Η πίστη σου μας δίνει δύναμη, Αύριο είναι μια άλλη μέρα!
 
Dear Miss Kalyvinou,
I read your site/blog with great interest and I have nothing but sympathy for what you have been through.
In my opinion what you have exposed (in a very graffic detail) is not some bad (and good) doctors and some bad civil cervants (IKA) but a greek health system that suffers critically.
It is vital in my opinion that out of so much suffering something positive comes out and we try to make sure other people will not have to suffer as much as you did.
I do hope that some politician will take notice and do something about it and I would like to congratulate you for your remarkable courage to create this site.
Praying for a speedy recovery
A Greek doctor living abroad
 
«Η Αμαλία, οι bloggers, η απογραφή και η αυτοκριτική

Σε αυτό το post θα μιλήσω για το blog της Αμαλίας, το γνωστό σε όλους πλέον fakellaki, αλλα και για διάφορες σκέψεις που έκανα τις τελευταίες ημέρες. Το fakellaki είναι ένα blog που κατά τη γνώμη μου δέχεται περισσότερες από μια αναγνώσεις.

Σε πρώτη ανάγνωση το blog της Αμαλίας συγκίνησε τους πάντες. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια comments σε άλλο ελληνικό blog και δικαίως βέβαια γιατί η Αμαλία μέσα από την περιπέτεια που έχει βρήκε τη δύναμη να γράψει τις σκέψεις και τις εμπειρίες της... και τις έγραψε όχι μόνο με συγκινητικό αλλά συνάμα και με ωραίο τρόπο.

Όμως κάπου μετά τα πρώτα 100 comments (η αναφορά είναι σχετική και χρονική και δεν αναφέρεται προσωπικά σε όσους έγραψαν στα comments μετά το εκατοστό) το θέμα άρχισε να ξεφεύγει.. Το blog της Αμαλίας μετατράπηκε σε ένα είδος λευκώματος, βιβλίου συλληπητηρίων και πλατφόρμα νεοελληνικής αυτογνωσίας. Την μεγαλύτερη αίσθηση στους εκεί γράφοντες έκαναν βέβαια τα αμφιβόλου γνησιότητας comments του Γ. Παπανδρέου και του Δ. Αβραμόπουλου. Προκάλεσαν, δικαίως αν είναι γνήσια, το μένος πολλών (και το δικό μου ομολογώ). Και βέβαια οι αντιδράσεις σε αυτά δεν ήταν πάντα κόσμιες.

Αν σε αυτό το σημείο σταθεί κάποιος λίγο πιο μακριά και παρατηρήσει το συνοθύλευμα μπορεί να διακρίνει κάτι ακόμα.. Ότι το fakellaki κατάφερε, εκτός όλων των άλλων, να κάνει μια άτυπη απογραφή τη ελληνικής κοινότητας καθώς η ιστορία της Αμαλίας δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Στα comments υπάρχουν σχόλια από τους περισσότερους ενεργούς bloggers (και όχι μόνο) που επισκέφτηκα το τελευταίο 5μηνο εθιστικού blog-surfing. Και η απογραφή προσέφερε, σε μένα τουλάχιστον, μια ακόμα αποκάλυψη. Ότι οι bloggers στην οπισθοδρομούσα τεχνολογικά και διαδικτυακά Ελλάδα δεν είναι πλέον κάτι περιθωριακοί τύποι, τεχνοfreaks, που πετούν τα σώψυχά τους στο Διαδίκτυο. Η άτυπη αυτή απογραφή μου απέδειξε ότι πλέον η ελληνική blog κοινότητα αποτελείται από όλα τα "κουμάσια" της ελληνικής κοινωνίας, ότι ολόκληρη η κοινωνία αντιπροσωπεύεται στα blogs. Αριστεροί και δεξιοί, εναλλακτικοί και μη, ευαίσθητοι και αναίσθητοι, άνθρωποι και υπάνθρωποι.

Είδα λοιπόν στα comments της Αμαλίας και τους παπάρες που έκαναν πλάκα και αστειάκια στο προσωπικό ημερολόγιο μιας ακροβατούσας μεταξύ ζωής και θανάτου, αυτούς που βρήκαν ευκαιρία για φάρσες χρησιμοποιώντας στοιχεία άλλων, είδα τις κατίνες που έπαιρναν απουσιολόγιο για το ποιός εξέφρασε και ποιός δεν εξέφρασε τη λύπη του και την οργή του για όσα συμβάινουν στην Αμαλία (σαν τις κωλόγριες στις κηδείες που μετρούν ποιός ήρθε και ποιός δεν ήρθε... ευτυχώς που στο internet δεν φαίνεται τι φοράμε γιατί σίγουρα θα δεχόμουν κατάρες για το γεγονός ότι έγραψα comment στην Αμαλία φορώντας πυτζάμα).. είδα ορδές συνεπαρμένων ανθρώπων να μην μπορούν να γράψουν λέξη.. και τελικά να γράφουν το ίδιο με τον προηγούμενο απλώς και μόνο επειδή ήθελαν να δώσουν το παρόν (αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό), είδα μερικούς αναίσθητους να διαφημίζουν άλλα άσχετα blogs (μια δράση για την Αμμόχωστο θαρρώ... ανώνυμα βέβαια) για να εκμεταλλευτούν την επισκεψιμότητα που είχε το blog της Αμαλίας (είναι σαν να ήταν κάποιος άρρωστος και στην ανανκοίνωση του ιατρικού ανακοινωθέντος να παει μια εταιρεία και να διαφημιστεί πίσω από τον γιατρό που το ανακοινώνει!).. είδα ακόμη χειρότερα σχόλια του τύπου "ναι ήρθε και ο Τάδε να κάνει comment μπας και τσιμπήσει κανέναν επισκέπτη και κάνει γνωστό το blog του".. άλλοι έβγαζαν τα απωθημένα τους και άλλοι τη χολή τους.. είδα κόσμο να καταρριέται αυτή τη χώρα στην οποία ζούμε.. Όμως οι γιατροί και τα φακελλάκια είναι επέκταση του ανεύθυνου τρόπου ζωής μας, της λεγόμενης νεολληνικής νοοτροπίας, απόρροια της οποίας ήταν και τα comments που εμφανίστηκαν στο fakellaki. Με λίγα λόγια δηλαδή... ήμασταν όλοι εκεί.

Epikouros

ΥΓ. Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Αμαλία υποφέρει και αγωνιά. Απλά θα επαναλάβω εδώ το comment που της άφησα. Καλή δύναμη Αμαλία.. έχεις δείξει ότι έχεις πολύ δυνατό χαρακτήρα. Μετράει πολύ..
Friday, April 27, 2007

Toixorixos said...
Δεν έχω τα κότσια να γράψω κάτι στο blog της Αμαλίας. Δεν νιώθω τι περνάει. Γι' αυτό βουβά διαβάζω τα γραπτά της και συλλογιέμαι: "άραγε τι θα έκανα εγώ στη θέση της;" Ποτέ ας μην το μάθω. Ποτέ να μην το μάθει κανείς.
Της εύχομαι από εδώ που βρίσκομαι να ζήσει όπως θέλει το μικρό υπόλοιπο που της αναλογεί. Δεν θα πω τίποτα άλλο.
1:49 PM

Epikouros said...
@toixorixos
Η Αμαλία σίγουρα έχει κότσια για να το κάνει αυτό. Και σίγουρα κάνει πολλούς να νιώθουμε μικροί μπροστά της. Το post μου αναλώνεται ίσως περισσότερο στους υπόλοιπους..
2:44 PM

akanthos said...
Ο λόγος είναι η σκιά της πράξης κατα το Δημόκρητο.Στην πραγματικά τραγική περίπτωση της Αμαλίας,αντί να γράψουμε πρέπει να πράξουμε,ο καθένας απ το δικό του χώρο κατα τέτοιο τρόπο ωστε αυτά τα συχαμερά φαινόμενα που εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να περιοριστούν.Η κλαψούρα,τα λιβάνια και όλα όσα περιέγραψε τόσο άμεσα ο Επίκουρος μου θυμίζουν πολιτικούς,παπάδες και τηλεόραση,το γνωστό κύκλο της αθλιότητας δηλαδή.
Η Αμαλία είναι ελεύθερος και γενναίος ανθρωπος,ένα "γειά" της αρκεί νομίζω
5:22 PM

ο δείμος του πολίτη said...
Υπέροχο post, Επίκουρε. Αναλυτικότατο και με ιδιαίτερη σεμνότητα.
9:52 PM

Epikouros said...
@akanthos
και τα comments είναι γραπτός λόγος..κι αυτά σκιά της πράξης δηλαδή.. Η πράξη-αντίδραση πολύ σωστά πρέπει να αρχίσει από τον προσωπικό μας χώρο ο καθένας..
@δείμος
thanks
9:59 PM

itelli said...
Εσύ μίλησες για κατίνες με απουσιολόγιο... Αμ τους μπλογκο-ιεχωβάδες που όχι απλά αφήνουν σχόλια στα μπλογκ άλλων με τη διεύθυνση της Αμαλίας, αλλά σου το τρίβουν στη μούρη κ προσπαθούν να σε ενοχοποιήσουν που "δεν έβαλες το μπάαααανερ" ή δεν ξέρω γω τι...
Κάτι παραπλήσιο σκεφτόμουν εδώ κ καιρό. Τα περισσότερα μπλογκς είναι μες στο παράπονο ότι κάποιος, κάπου, κάποτε στην κοινωνία/κράτος τούς αδίκησε. Κ γω μαζί. Αλλά αναρωτιέμαι, όταν αδικούμε εμείς τους άλλους, το συνειδητοποιούμε, εστω κ καθυστερημένα; Ή κατεβάζουμε ηθικά ρολά κ εξασκούμε το σπορ του Δημοσίου Υπαλλήλου όπου "εγώ να προσέξω τη δουλειά μου; εσύ να ήξερες πού ερχόσουν!" κ έτσι διαιωνίζεται η μιζέρια;
11:39 PM

Epikouros said...
Έχεις δικιο.. Σχετικά με τα παραπονιάρικα Blogs μπορεί να φταίει το οτί αυτά καλύπτουν εν μέρει γεγονότα τα οποία δεν προβάλλονται από τα παραδοσιακά μέσα. Τα σχόλια περί αδικίας βέβαια είναι θέμα ηθικής και αυτογνωσίας. Και πάνω από όλα ευθύνης. Να προσέχει ο καθένας τι γράφει και να μην αφηνιάζει επειδή βρίσκεται υπο καθεστώς ανωνυμίας ή έστω ψευδωνυμίας. Η απόλυτη ελευθερία που προσφέρει το Διαδίκτυο όμως δεν μπορεί να εξαλείψει αυτό το φαινόμενο αφού πίσω από το nickname μπορεί να υπάρχει ο οποιοσδήποτε και να παριστάνει ότι θέλει.
10:30 PM»

 
Μολις σημερα (3/5 ξημερωμα)επεσα τυχαια πανω στο blog και το ρουφηξα απνευστι. Ειμαι δυο ωρες τωρα και διαβαζω, διαβαζω... Αναυδος εχω μεινει με ολα αυτα. Αποσβολωμενος απο την απιστευτη ψυχικη σου δυναμη Αμαλια σε θαυμαζω, σ΄αγαπω γι΄αυτο που πραγματι εισαι, περα απο την εικονα, περα απο τις λεξεις. Δεν εχω λογια , οτι και να πω ειναι ελαχιστο μπροστα σ΄αυτο που κανεις εσυ. Και παραλληλα νοιωθω την ΟΡΓΗ να ξεχειλιζει μεσα μου για ολους αυτους τους ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ καθε ειδους που νεμονται ληστρικα αυτον τον Τοπο. Κυριως ομως για τους ΓΕΛΟΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ, που ακομα κι΄εδω ψαρευουν οπαδους, αν και ειναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ που ειναι η Χωρα.!
Αμαλια ξεχνα τους. Δεν ξερω τι μπορω να κανω περισσοτερο, ειμαι λιγο σαν χαωμενος, κρατησα το link για να το ανεβασω στο blog μου που μολις ξεκιναει...σ΄ευχαριστω που υπαρχεις.Να εισαι δυνατη.
 
“A Greek doctor living abroad”
DOCTOR WHO???
 
Καλή δύναμη και πάλι!
Μια ιδέα, μπορείς να καλύψεις έξοδα για φάρμακα, από την επισκεψημότητα στο blog σου με διαφημιστικά links από το ttps://www.google.com/adsense.
Όλοι εμείς θα σε στηρίξουμε, διαδίδοντάς το.
 
η ζωή είναι ωραία λένε, τα χει μ άλλον πιστεύω. Ρίξε ένα χαμόγελο!
plakitsa.com
 
Προσπαθώ εδώ και αρκετές ημέρες να βρω ακριβώς αυτό, που θα μπορούσα και θα χρειαζόταν να πω... Δεν το βρίσκω!
Παρακολουθώ την τραγική σου περιπέτεια και θάθελα να την χαρακτηρίθσω ασύλληπτη ή απίστευτη, αλλά δεν μπορώ, γιατί πολύ-πολύ απλά την έχω περάσει κι εγώ, με πολύ δικό μου πρόσωπο, με το οποίο χρειάσθηκε να περάσουμε αντίστοιχες Συμπληγάδες, σε εποχή χωρίς μπλογκς και λιγότερο υποψιασμένη από την σημερινή, αλλά το ίδιο εγωιστική και εγωκεντρική, σ' ό,τι αφορά τους γιατρούς, που τα ξέρουν όλα, και τους δημοσίους υπαλλήλους, που δένουν οι ίδιοι τα χέρια τους, με τις γραφειοκρατικές διατάξεις, για να κάνουν την δουλειά τους πιο εύκολη και πιο ανεύθυνη.
Ξεχνούν και ξεχνούμε όλοι μας ότι το Κράτος, το Σύστημα Υγείας, το πολιτικό προσωπικό, δεν είναι κάτι απρόσωπο - αποτελούνται από συγκεκριμένα άτομα, με ταυτότητα, ονοματεπώνυμο, διεύθυνση οικίας και εργασίας. Ξεχνούν και ξεχνούμε τον απλό χρυσό κανόνα ότι αν δεν ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις μιαν οποιαδήποτε περίπτωση, σκέψου να κάνεις ό,τι θάκανες για τον εαυτό σου ή το παιδί σου και τότε το μυαλό σου θα ξελαμπικάρει, οι ιδέες σου κι οι εμπνεύσεις σου θα ξεκαθαρίσουν και μπορεί να σούρθει κι η λύση ακόμη.
Δεν είναι εύκολο να πούμε κάτι σε ένα τέτοιο μπλογκ, που να μη ακουσθεί στραβά ή λίγο και επιφανειακό. Θα πω, λοιπόν, με βάση την μικρή μου πείρα, ότι σωστά διάλεξες να πολεμήσεις ΚΑΙ από αυτό το βήμα και ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Τα κακά, που έχουν γίνει, δεν ξεγίνονται, αλλά μπορούν να προληφθούν άλλα τόσο για σένα όσο και γι' άλλους απ' όλους εμάς, που μπορεί να βρεθούμε σε ανάλογη θέση, στο μέλλον.
Αυτά λέω μόνο για την ώρα, αλλά σίγουρα θα επανέλθω, τώρα που βρίσκω σιγά-σιγά την δύναμη και την διαύγεια, που χρειαζόμουν, για να σταθώ ενώπιόν σου ψύχραιμα.
Καλή σου δύναμη, κοπέλα μου!
 
Αμαλια εισαι πολυ δυνατη και ο
κοσμος μας χρειαζεται ανθρωπους με τον χαρακττηρα τον δικο σου

δυστυχως ολα στο βωμο του χρηματος

απλα ηθελα να σε χαιρετησω


μιχαλης
 
Αμαλία μη μασάς.
Προσπαθούν να σε βάλουν στο
παιχνίδι τους κάτι συγκινημένοι
Κουίκιδες κι Αυτιάδες.
Χρησιμοποιούν σαν άλλοθι για το σιχαμερό σύστημα υγείας τα καλά λόγια που είπες για τους ελάχιστους
γιατρούς που τιμούν τον όρκο τους και κάνουν γαργάρα την σαπίλα των πολλών.Σε βλέπουν σαν τηλεθέαση συγκινημένων νοικοκυρών.
Οι εξαιρέσεις δεν αλλάζουν τίποτα στον κανόνα των αισχρών νοσοκομείων και των εμπόρων θανάτου με τις άσπρες μπλούζες.
Αμαλία συνέχισε τον αγώνα σου, τουλάχιστον ταρακούνησες τα λιμνάζοντα ύδατα.
Βάστα κορίτσι μου.
 
To μονο που εχω να σου πω ειναι οτι υποκλινομαι μπροστα σου για το θαρος σου , την δυναμη σου και το κουραγιο σου Και να σου πω ενα μεγαλο Μπραβο
Γιωτα
 
Είσαι αξιοθαύμαστη, Αμαλία! Δεν ξέρω τι να γράψω που να έχει ουσία.

Μπροστά στα βάσανά σου τα ψυχικά νοσήματα φαντάζουν μηδαμινά. Όμως κάποτε χρειάστηκα ψυχίατρο. Ο μεγαλοκαθηγητής που πήγα με χρέωσε 150 Ευρώ για "συνεδρία" 10 λεπτών. Μου έγραψε καμμιά δεκαριά χάπια που με κάνανε φυτό. Ένας άλλος γιατρός χρέωσε μόλις... 100 Ευρώ (!) για τις ίδιες υπηρεσίες-ξεπέτα.

Σου εύχομαι καλή δύναμη, που ήδη την έχεις.
 
Αμαλία μας καλημέρα!

Είναι απίστευτο... όχι τόσο αυτό που συμβαίνει με τους ιατρούς (γνωστό το δράμα...) αλλά κυρίως με το ότι είναι από ανθρώπους σαν κι εσένα, που παλεύουν για την ζωή, για τις καθημερινές απολαύσεις, όσο απλές και ασήμαντες κι ας δείχνουν στους περισσοτέρους μας, που παίρνουμε αληθινά μαθήματα Ζωής! Γι αυτό, σε ευχαριστώ κι εύχομαι το καλύτερο.

Σε φιλώ,
Ε.
 
Η περίπτωσή σου δικαιώνει την ύπαρξη των blogs. Είναι πολλά τα ανόητα "λευκώματα-blogs" ("προσ.ημερολόγια" επιμένουν να τα ονομάζουν).
Εσύ βρήκες ένα βήμα να μιλήσεις και να ακουστείς ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ, αφού κανένας δε θα σε άκουγε αλλιώς, κυρίως κανείς από όλους αυτούς που όφειλαν να σε βοηθήσουν κάνοντας απλώς τη δουλειά για την οποία πληρώνονται (διευθυντάδες και γιατροί νοσοκομείων, προϊστάμενοι και απλοί υπάλληλοι ΙΚΑ κ.λ.π.)
Έπρεπε να κάνεις το "μπαμ" στο διαδίκτυο και μετά να σε προσέξουν εφημερίδες και TV. Κι εγώ στην τηλεόραση είδα το θέμα σου...
Κι έσπευσα να διαβάσω εδώ τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί ποτέ δεν έλαβα σωστή ενημέρωση από την TV.
Όχι, δε σοκαρίστηκα! Τρομερά αυτά που πέρασες και περνάς, αλλά όχι απίστευτα! Αυτός είναι ο κόσμος μας. Και -σχεδόν- ο καθένας εξυπηρετεί με κάποιον τρόπο το σύστημα λειτουργίας του (βρόμικο, διεφθαρμένο και με καμιά ελπίδα για βελτίωση, ΜΟΝΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ γίνονται όλα...). Οι μόνοι που δεν το εξυπηρετούν ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ είναι άνθρωποι σαν κι εσένα, που απέχουν (θέλουν δε θέλουν) και απλώς παλεύουν να ζήσουν!
Εγώ δεν έχω -νομίζω- κάποιο πρόβλημα υγείας. Στους γιατρούς δεν πάω. Δεν τους πιστεύω. Αν πέσω στην ανάγκη τους τα ίδια μ'εσένα θα τραβήξω. Γιατί δεν έχω "μέσον"...
Ούτε το σύστημα υπηρετώ. Απέχω. Ήμουν δασκάλα και παραιτήθηκα, μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας και σε ιδιωτικά και σε δημόσια σχολεία. Δεν έχει νόημα. Όσο κι αν προσπάθησα. Τώρα θέλω μόνο να με αφήνουν ήσυχη!
Εύχομαι να σε βοηθήσουν όσο σου αξίζει (όσο αξίζει στον κάθε άρρωστο). Ίσως το κάνουν τώρα που έγινες γνωστή.
Κι εύχομαι να "δουλέψει" το φάρμακο και να έχεις καλύτερη ποιότητα ζωής! Να ζήσεις! Και να μην πονάς.
 
Συγνώμη αν φέρθηκα εγωιστικά πριν (στις 11:56) που έγραψα για μια ασήμαντη δική μου εμπειρία. Απλά όταν διαβάζεις για τα καμώματα των γιατρών γίνεσαι έξω φρενών και θέλεις να πεις κάθε ανάλογη περίπτωση που ξέρεις.

Ήθελα να προσθέσω ότι αν αλλάξει τίποτε με αυτήν την κατάσταση η ΔΙΚΗ ΣΟΥ συνεισφορά θα είναι αποφασιστική.

Εύχομαι ό,τι καλύτερο. Μη χάνεις τις ελπίδες σου. Σε ευχαριστούμε για αυτό το blog.
 
Έπρεπε να ουρλιάξεις δυνατά...
Έπρεπε να ξυπνήσεις συνειδήσεις...
Έπρεπε να πολεμίσεις συμφέροντα..
Έπρεπε να Δημοσιοποιήσεις τον γολγοθά σου...
Έπρεπε να κεντρίσεις το ενδιαφέρον των αδαών..
Έπρεπε να κινητοποιηθεί η μπλογκόσφαιρα...
Έπρεπε να γίνουν όλα τούτα για να νοιαστούν κάποιοι για το αυτονόητο!!!!

Πόσο ντροπή νοιώθω.....
Πόσο σκέφτομαι, σε τι κόσμο μεγαλώνω τα παιδιά μου....
Πόσο λυπάμαι που ανήκω σε τούτη την δύσκαμπτη και ψυχοφθόρα κοινωνία...

Χαίρομαι που η δύναμή σου είναι ανεξάντλητη και πιο πολύ χαίρομαι που η δυνατή σου φωνή, δείχνει την δύναμη της ψυχής σου!!

Καλή δύναμη σου εύχομαι ολόψυχα Αμαλία!!!
 
Μπράβο Αμαλία για το κουράγιο σου και την αντοχή σου και σου εύχομαι ότι καλύτερο. Όμως για να πάρουν ένα μάθημα οι φακελλάκηδες του δημοσίου αλλά και οι ανάλγητοι υπουργοί που τους κανακεύουν και τους ανέχονται εδώ και δεκαετίες, ρίξε μία Αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου για εκατοντάδες εκατομμυρίων € και προχώρησε το μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
 
Αρκετοι απο εμας εχουμε μια ασχημη ιστορια να διηγηθουμε σχετικη με ανικανους γιατρους και δυστυχως πολλες φορες με δυσαρεστη εξελιξη. Σου ευχομαι ολοψυχα να συνεχισεις να εισαι δυνατη, δηλωνω απλα ενα παρων συμπαραστασης και ευχομαι να ξαναβγεις νικητρια και σε αυτην τη μάχη. Σε θαυμάζω.
 
Ναι ναι διαβάσαμε όλοι το δισελιδο της Ελευθεροτυπίας. Και ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΗ !
Ολο το blog σου ειναι μέσα, ΕΚΤΟΣ απο τα ονοματα των "Γιατρών¨ που πρέπει να αποφεύγουμε ή τουλάχιστο να μην εμπιστευόμαστε.

Η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα εχει τέτοιο έλλειμα απο αμελετητα που δεν τολμάει καν να πει οτι ΜΕΣΑ ΣΤΟ BLOG οι αδιαφοροι, ασχετοι, αεριτζήδες, αναισχυντοι (τα απο β στο επομενο post )

ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ.

Και τώρα που πήραν δημοσιότητα θα αρχίσουν οι κρούσεις απο δικηγόρους.

Βεβαια, τι αλλο μπορούν να σου κάνουν, να σε κλείσουν φυλακή ? να σου βάλουν πρόστιμο ? Θα γελάσει ο παρδαλός κατσίκης.

Για την απίθανη περίπτωση που δεν το ξέρεις. Εχεις 5 χρονια καιρο μετά το malpractice για να κινηθείς νομικά.


Άγγελος Μισιριώτης.
 
Tria pragmata 8elw na kanw...
1. Na sou euxh8w kalo kouragio, upomonh, kalh tuxh kai na exeis panta toso ka8aro mualo!
2. Na sou pw oti se 8aumazw. Peritto na pros8esw to giati.
3. Na se euxaristhw gia to dunato xastouki pou mou edwses. Se emena pou gkriniazw gia thn pio ashmanth paparia pou mou sumbainei...Pragmatika ntrepomai....
Sou stelnw polla filia, mia agkalia kai tis pio zestes mou skepseis...
 
ΜΗΝΥΣΕ ΤΟΥΣ ΑΜΑΛΙΑ, ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.
 
kanonika ta onomata eprepe na dimosieutoun! na ta mathoun oi anthrwpoi pou den exoun sindesi gia na boun sto blog. known stranger upoklinomai.. to sxolio sou gia tis 'xaidemenes korakles kai giokes' me vriskei apoluta sumfonh!! makari na timorithoun oloi autoi oi axrhstoi, partakhdes 'giatroi'!
 
@Angelos Misiriotis

Συγνώμη είστε ο γνωστός ερευνητής Άγγελος Μισιριώτης και αν ναι, γιατί στο σχόλιό σας δεν μας δώσατε και τα υπόλοιπα στοιχεία σας (Επισκεπτης Αναπληρωτής Καθηγητής ΠΔ/407, Τμήμα Φυσικής, Παν. Κρήτης, http://physics.uoc.gr/~angmis, angmis@physics.uoc.gr, 2810.39.4248);

Αμαλία, φοβάμαι ότι ίσως πρόκειται πάλι για πλαστοπροσωπεία.
 
Πραγματικά έχω συγκλονιστεί. Σήμερα έμαθα την ιστορία σου, σήμερα τα διάβασα όλα αυτά που πέρασες... Είχα ξεκινήσει κι εγώ ένα μπλογκ με δικά μου "θέματα" απο γιατρούς και ΙΚΑ, αλλά δεν τόλμησα τελικά να το κρατήσω για πολύ καιρό "on air"...

Μακάρι όλα να σου πάνε καλά καταρχήν και μακάρι κάποτε να καθαρίσει αυτή η σαπίλα απο τα ελληνικά νοσοκομεία. Είναι στο χέρι όλων μας!
 
αμαλία αυτό που έχεις πετύχει είναι τεράστιο!ελπίζω να ιδρώσει και λίγο το αυτάκι όλων αυτών των "κυρίων" που έχουν χρησιμοποιούν τον χώρο τησ υγείας για πλουτισμό και δημόσιες σχέσεις.
 
Amalia, parakoloythw to blog sou edw kai kairo. Pote den sou afisa sxolio giati poly apla den iksera ti na sou pw.
Thn istoria sou thn metefera kai sto diko mou blog wste na thn dei kosmos kai na mathei gia sena.
Eimai dimosiografos. Oudepote omws skeftika na sou parw synentefksi. Oute kan na sto zitisw.
Eida tis synentefkseis sou kai stis 2 efimerides, "Nea" kai "Eleftherotypia".

Exw 2 erwtimata, to ena pros esena, to allo pros tous synadelfouys dimosiografous...

1. Tous eipes na valoyn ta onomata twn giatrwn pouy se xantakwsan? Kai an nai giati den to ekanan? Tous prostatevoyn?

2. Agapitoi synadelfoi, giati den dimosiefsate ta onomata twn giatrwn? Fovaste miniseis? Ma, h istoria ths Amalias apo monh ths tha sas dikaiwsei!!!

3. Episis, pros thn synadelfo twn "NEWN". Toso shmantiko htan to sxolio tou Giwrgou Papandreoy kai to valate? Eleos pia me tis politikes skopimotites!!!

Ntroph, synadelfoi, ntroph!

Amalia an theleis na epikoinwnhseis mazi mou, to email mou einai, forever_thief@hotmail.com
 
Ήρθα να σου πω απλά μια καλημέρα!!!

Ελπίζω σήμερα να είναι μια όμορφη μέρα για σένα!
 
forever_thief@hotmail.com edw fovasai esy na bgaleis to onoma sou sunadelfe. to sxolio tou GAP einai aksio anaforas gi'ayto kai tonisthke, den uphrkse politikh skopimothta
 
Κουράγιο, υπομονή, μπράβο.
 
Post a Comment

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?